Ετυμολογικές και εισαγωγικές παρατηρήσεις περί ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

  

Οι αρχαίοι έλεγαν «Αρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις»,[1] με αυτήν την ρήση κατά νου, και βασιζόμενοι στην περί ορθότητας ονομάτων θεωρία του πλατωνικού Κρατύλου, θα θέσουμε με αυτόν τον τρόπο την αφετηρία του στοχασμού μας περί μυστηρίων, ιχνηλατώντας τον Λόγο (δηλαδή το νόημα) που βρίσκεται μέσα στις λέξεις που θα μας απασχολήσουν στην συνεχεία του παρόντος.

Ντίον Φόρτσιουν (1890–1946)

H Ντίον Φόρτσιουν

Η ζωή και το έργο μιας σημαντικότατης μορφής της Δυτικής Εσωτερικής Παράδοσης, της οποίας το εσωτερικό και συγγραφικό έργο στέκεται ορόσημο για κάθε ταξιδιώτη και ερευνητή της ζωής.

Μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης πνευματικής αναζήτησης, της Δυτικής Εσωτερικής Παράδοσης είναι η Ντίον Φόρτσιουν.

Λουί-Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν (1743-1803)

Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν

Ο Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν (Γαλλικά: Louis-Claude de Saint-Martin), ο επονομαζόμενος «Άγνωστος Φιλόσοφος», είναι ο θεμελιωτής του μυστικο-θεοσοφικού συστήματος του Μαρτινισμού. Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1743 στην Αμπουάζ και πέθανε στο Ωλνέ (Aulnay) στις 13 Οκτωβρίου 1803.

Λάο Τσε (6ος – 4ος αι. π.Χ.)

Ο Λάο Τσε

Ο Λάο Τσε (κινεζικά: 老子, πινγίν: Lǎozǐ, επίσης Lao Tzŭ, Lao Tse ή Laotze) είναι ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της Κινέζικης φιλοσοφίας. Σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Πολλοί ιστορικοί τοποθετούν τη ζωή του στον 4ο αιώνα π.Χ. την περίοδο δηλαδή των “εκατό σχολών σκέψης” ενώ άλλοι αμφισβητούν την ιστορική του ύπαρξη. Στον Λάο Τσε αποδίδεται η συγγραφή του Ταοϊστικού έργου Τάο Τε Τσινγκ, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον ιδρυτή του Ταοϊσμού. Το όνομα Λάο Τσε μπορεί να μεταφραστεί ως «Δάσκαλος Λάο» ή «Αρχαίος Δάσκαλος».

Ο Λάο Τσε υποστήριζε τον τρόπο δράσης δια μέσου της μη-δράσης «ο Λόγος του ήταν ΤΑΟ, που σημαίνει την αληθινή φύση των πραγμάτων, που είναι από μόνη της ένας τρόπος ύπαρξης, που είναι κινητικός και όχι στατικός»

Δρ. Τζων Ντη (1527–1608 ή 1609)

 Ο Δρ. Τζων Ντη

Άγγλος αναγεννησιακός αλχημιστής, μαθηματικός, αστρονόμος, αστρολόγος, φιλόσοφος και μάγος, ουαλικής και κέλτικης καταγωγής, η ετυμολογία του επιθέτου του προέρχεται από την λέξη «du» που στα Ουαλικά – Κελτικά σημαίνει «μαύρος – σκοτεινός». Ο Ντή γεννήθηκε στο Tower Ward του Λονδίνου, μια συνοικία κοντά στον Πύργο του Λονδίνου, στις 13 Ιουλίου του 1527. Ο πατέρας του ήταν έμπορος κρασιών, και κατώτερος αυλικός του βασιλιά Ερίκου του VIII, και διέθετε μια τέτοια οικονομική επιφάνεια, που του επέτρεψε να δώσει στο γιο του μια υψηλή  μόρφωση. Ο Ντή εισήχθη στο κολέγιο του Αγ. Ιωάννη στο Κέιμπριτζ σε ηλικία μόλις 15 ετών (1542), όπου μελέτησε μαθηματικά, αστρονομία Ελληνικά, Λατινικά, Λογική, Κρυπτογραφία και Ιστορία, αποφοίτησε το 1546 λαμβάνοντας το ”Bachelor of Arts”.

Δρ. Γεράρδος Ανκώς (Παπύς) (1865-1916)

Ο Δόκτωρ Γεράρδος–Ανακλέ-Βενσάν Ανκώς (Gérard Encausse), συνήθως γνωστός με το ψευδώνυμο του “Παπύς”, υπήρξε εσωτεριστής, ιατροφιλόσοφος, υπνωτιστής, ιδρυτής του σύγχρονου Μαρτινισμού και εκλαϊκευτής του αποκρυφισμού.  Ο βραχύς βιος του (πέθανε μόλις 51 ετών) δεν τον εμπόδισε να αφήσει πίσω του ένα τεράστιο συγγραφικό (περισσότερα από εκατό έργα) αλλά και μυητικό έργο. Θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος γάλλος εσωτεριστής του 20^ου αιώνα και άξιος συνεχιστής του Ελιφά Λεβί (1810-1875).