tag:blogger.com,1999:blog-4471051766836135842023-11-15T18:58:24.090+02:00Ποιμάνδρης, Εσωτερισμός - Φιλοσοφία - Θεολογία Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-24694089487536492252013-03-13T13:24:00.000+02:002013-09-25T12:20:42.064+03:00Ετυμολογικές και εισαγωγικές παρατηρήσεις περί ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="clear: left; float: left; font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Oyrovoros Ofis" height="275" src="http://www.anagennhsis.gr/images/Oyrovoros_Ofis.jpg" width="280" /></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Οι αρχαίοι έλεγαν <i>«Αρχ</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὴ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">παιδε</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ύ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">σεως</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἡ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὀ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">νομ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">των</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">π</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ί</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">σκεψις»</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,<b>[1]</b> </span></i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">με
αυτήν την ρήση κατά νου, και βασιζόμενοι στην περί ορθότητας ονομάτων
θεωρία του πλατωνικού Κρατύλου, θα θέσουμε με αυτόν τον τρόπο την
αφετηρία του στοχασμού μας περί μυστηρίων, ιχνηλατώντας τον Λόγο (δηλαδή
το νόημα) που βρίσκεται μέσα στις λέξεις που θα μας απασχολήσουν στην
συνεχεία του παρόντος.</span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Οι λέξεις που θα αναλύσουμε είναι οι εξής:</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div align="center" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ΜΥΩ – ΜΥΘΟΣ – ΜΥΣΤΗΡΙΑ</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ο «πυρήνας» της λεξικής μας αλληλουχίας είναι η λέξη: <b>Μύω</b>, που σημαίνει κλείνω τα μάτια, το στόμα ή οποιοδήποτε άνοιγμα, και χρησιμοποιείται για να δηλώσει το <b>α-όρατο, </b>το<b> ά-ρητο</b>
και γενικότερα το απόκρυφο και μυστικό. Με κλειστό το στόμα (χείλη) και
πάλση των φωνητικών χορδών, παράγεται ο ήχος μου…, όπως το μοσχάρι βοά
(μουεί). Αυτή λέξη σχετίζετε με τις ιδέες της σιγής, του σκότους, της
μόνωσης και του αλχημικού κορεσμού. Από το μύω παράγονται αρκετές λέξεις
που περιέχουν τις παραπάνω έννοιες, ενδεικτικά αναφέρονται :</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">α) Ο <b>μυελός</b> και το <b>μυαλό</b> όπου σημαίνουν το κλεισμένο εντός του κρανίου ή του οστού γενικότερα.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">β) Το Άγιο <b>Μύρο</b> προέρχεται από το ρήμα μύρω (μύω + ρέω > ρω, ρέω εκ των έσω)</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">γ) Οι <b>μύχιες</b>
εσωτερικές – μυστικές σκέψεις ετυμολογικά προέρχονται από το μυω (μυχός
μέ-μυκ-α (κ>χ), πρκμ. του μύω- το ενδότατο μέρος, το βάθος).</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">δ) το <b>μύδι</b> σημαίνει το ερμητικά κλεισμένο και παράγεται απευθείας από το μύω.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ε) Τέλος ενδιαφέρον παρουσιάζει και μια άλλη λέξη που παράγετε από το μύω, το <b>κρόμμυον</b>
(το γνωστό μας κρεμμύδι) που σημαίνει το κλεισμένο μέσα στη γη και μας
φέρνει κατά νου την αλχημιστική φόρμουλα VITRIOL ή VITRIOLUM.[2]</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Από το μύω περνάμε στον δεύτερο όρο μας, που είναι η λέξη <b>Μύθος</b>, που σημαίνει <b><i>«τον σκοτειν</i></b></span><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὸ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">λόγον»</span></i></b><b><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> και την διδασκαλία</span></b><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">.[3]
Στην αρχαία εποχή ο μύθος ήταν αρχικά ταυτόσημος με τον λόγο και
σήμαινε την προφορική διήγηση[4] – παράδοση και αργότερα έλαβε και την
έννοια της διδασκαλίας που σχετίζονταν με κάτι το ιερό.[5] Εδώ πρέπει να
διευκρινίσουμε ότι οι μύθοι δεν πρέπει να ταυτίζονται με <i>«το</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῖ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">παιδ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ί</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">οις</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ύ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">θους»</span></i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">
(δηλαδή τα παραμύθια) που όπως αναφέρει ο Πλατών στην Πολιτεία (377a)
μπορεί να είναι εν τω συνόλω ψευδείς διηγήσεις αλλά, όμως υπάρχει μέσα
τους και ένας πυρήνας αλήθειας.[6] Την ταύτιση του μύθου με το ιερό
αναφέρει και ο αείμνηστος Αντώνιος Χαλάς στο παρακάτω απόσπασμα:</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">«Αλληγορία,
ιερογλυφία, μύθος, παραβολή, σύμβολον είναι η δια τεχνηέσσης και
επιστημονικής πολκής και συνθέσεως, ως εκ της διαλεκτικής δεινότητος του
Ποιητού της, υπόκρυψις αιωνίας, απαστραπτούσης από κάλλος και
δυναμικότητα <b>Αληθείας</b>».<b>[7]</b></span></i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Και αλλού :</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">«Οι
άνθρωποι της Ομηρικής εποχής, ως μέσα επομένως της ανυψώσεως των, της
βελτιώσεως της ψυχής των και μορφώσεως των εχρησιμοποίουν τον <b>μύθον</b>,
απείρως αποτελεσματικότερον και διδακτικώτερον και εξυψωτικώτερον του
Βιβλίου. Τα μαθηματικά και τα σύμβολα, οι μύθοι ή ιερογλυφίαι είναι
εκείνα, τα οποία ενέχουν μέσα των τα μαγικά και αποτελεσματικά μέσα της
καθάρσεως του όμματος της ψυχής από την λύμην, την άγνοιαν, την
παράκρουσιν και ακαθαρσίαν, μέχρις ότου τέλος επιτευχθή η ανάβλεψις
αυτού και αρχίση η θεωρία των όντων ως αληθώς μυστηρίων» </span></i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Αυτή η μορφή διδασκαλίας που περιγραφεί ο Χαλάς, αποτελούμενη από τον <b>Μύθο</b>, που περίχεε τους Ιερούς Λογούς δηλαδή το δόγμα (γράμμα του νόμου), και την <b>Διαλεκτική</b>,
που αποτελούσε την πρακτική τέχνη φανέρωσης της αληθείας του μύθου
(πνεύμα των γραφών), φαίνεται πως αποτέλεσε κοινό τόπο σε όλες τις
εσωτερικές σχολές της αρχαιότητας. Έτσι την εντοπίζουμε στους κόλπους
όλων των αρχαίων μυστηρίων αλλά και στην χριστιανική διδασκαλία όπως μας
την παραδίδει ο Μ. Βασίλειος: <i>«Τ</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῇ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">κκλησ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ίᾳ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">πεφυλαγμ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">έ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">νων</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">δογμ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">των</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">κα</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">κηρυγμ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">των</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὰ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὲ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">κ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">γγρ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">φου</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">διδασκαλ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ί</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ας</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἔ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">χομεν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὰ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">δ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ὲ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">κ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἀ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ποστ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ό</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">λων</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">παραδ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ό</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">σεως</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">διαδοθ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">έ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ντα</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἡ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῖ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μυστηρ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ίῳ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">παρεδεξ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μεθα»</span></i><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">[8]</span></i></b><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> δηλαδή «<i>Αγία
Γραφή και Λατρεία, αποστολική παράδοση και λειτουργική κατανόηση της
χριστιανικής αυτοσυνειδησίας, ευ-αγγέλιο και λειτ-ουργία, λόγος και
μυστήριο»<b>[9]</b></i> απαρτίζουν το σύνολο της χριστιανικής
διδασκαλίας. Κάτι ανάλογο φαίνεται πως συγκροτούσε και η εβραϊκή
Καμπαλά,[10] ένα σύστημα που αποσκοπούσε στην μεταβίβαση μιας ιερής
μυστικής διδασκαλίας, δια μέσου του Ραβίνου (Δασκάλου) στον μαθητή (ή
κατά τα σωκρατικά πρότυπα εραστή και ερωμένου), με κύριο συστατικό τον
προφορικό λόγο – μύθο και τον διαλογισμό σε σύμβολα και στις απόκρυφες
έννοιες των γραφών. Υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι παράξενη η προτίμηση
της προφορικής διδασκαλίας τόσο από Σωκράτη και τον Πλάτωνα όσο και από
πλήθος άλλων μυστών ανά τους αιώνες, ούτε πρέπει να μας φαίνετε παράξενη
η υιοθέτηση του διαλόγου ως είδους γραφής τόσο από τον Πλάτωνα και τους
συντάκτες των ερμητικών έργων, που αποδίδονται στον Ερμή τον
Τρισμέγιστο, όσο και των ραβίνων που συνέταξαν το Ζοχάρ.[11]</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ο τρίτος και τελευταίος όρος της αλληλουχίας μας είναι η λέξη: <b>Μυστήρια,</b>[12] που εννοεί το σύνολο των παραπάνω εννοιών ως μια μυστική ή απόκρυφη διδασκαλία – τυπικό με σκοπό την <b>μύηση</b>. Τι είναι όμως μύηση; Ας δούμε έναν σύντομο εγκυκλοπαιδικό ορισμό:</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-left: 30px; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ΜΥΗΣΗ</span></b><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> : <i>Μύησις ε</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ναι</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">η</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">πέκτασις</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">συνειδήσεως</span></i></b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">[και η προσέγγιση των θεϊκών όψεων που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος] <i>καί </i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">πιτυγχάνεται</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <b>διά μυσταγωγικ</b></span></i><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τελετ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μέσω</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Τυπικο</span></i></b><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῦ</span></i></b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">συνέχει</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ᾳ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">δέ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">διά</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">πρακτικ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἀ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">σκήσεων</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἀ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ποβλεπουσ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ῶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ε</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἰ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ς</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">τήν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">μπραγμάτον</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ἐ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">πέκτασιν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ταύτης</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">.</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">»</span></i><b><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">[13]</span></i></b><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Η
μύηση σε συνδυασμό με την προσωπική αποκρυφιστική εργασία του μύστη,
συγκροτούσαν ένα ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο διδασκαλίας, που μπορεί να
χωριστεί σε τρία κύρια τμήματα:</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<ol start="1">
<li style="list-style-type: none;"><ol>
<li style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Εναρμόνιση με τον Κοσμικό Νόμο, μέσα από την ορθή κατανόηση.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></li>
<li style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Διευθέτηση κάθε δυσαρμονίας, μέσα από την ορθή χρήση τα δύναμης που δίνει η γνώση.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></li>
<li style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Εξάγνιση της ψυχής, με καλές πράξεις σ’ όλα τα πεδία.[14]</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></li>
</ol>
</li>
</ol>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Από την λέξη <b>μυεω</b> (που σημαίνει εισάγω στα μυστήρια) και είναι η λέξη: <b>Μύστης</b>, όπου κατά την αρχαιότητα σήμαινε αυτόν που έχει εισαχθεί (μυηθεί) στα μυστήρια <i>«Εις
μύστης είναι ο ενσαρκώνων την Μύησιν…Εις την αρχαιότητα ητο ο τίτλος
των νεομυηθέντων, διότι ώφειλον να τηρούν κατά την πρώτην μύησιν
οφθαλμούς και ωτα κλειστά».<b>[15]</b></i></span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Τέλος
ας δούμε πιο αναλυτικά τι ήταν τα μυστήρια: τα μυστήρια κατά την
αρχαιότητα περιείχαν κατά κύριο λόγο το απόρρητο μέρος της λατρείας,[16]
το οποίο μεταβιβαζόταν διάμεσου διαφόρων τελετών που είχαν ως σκοπό την
μύηση των αμυήτων. Με τα μυστήρια οι μυημένοι αποκτούσαν ένα μέσο για
να μεταβούν σε ένα πλατύτερο πεδίο αντίληψης- συνειδητοτητάς.
Ανυψώνονταν από επίπεδο σε επίπεδο και επικοινωνούσαν με τον θειο
Σπινθήρα που κρύβετε σε κάθε ανθρώπινο ον, ή αλλιώς με αυτό που οι
αρχαίοι ονόμαζαν δαιμόνιο.[17] Σχετικά με τα δρώμενα δηλαδή τις
μυσταγωγικές τελετές που λάμβαναν χώρα κατά την διάρκεια των μυστηρίων, <i>από
τα ολίγα τα οποία γνωρίζομεν περί αυτών, επρόκειτο περί αλληγορικών
αναπαραστάσεων, συμβολιζουσών τα πεπρωμένα των ψυχών μετά θάνατον τον
νόμον του αντιπεπονθόντος, την ενότητα που συνδέει προς άλληλα όλα τα
όντα. Προς τούτοις εδιδάσκοντο οι τρόποι δια να καταστή η ψυχή αθάνατος
εις την παρούσαν ζωήν (άσκησις και αποκάλυψις λανθανουσών δυνάμεων του
ανθρώπου).</i> [18]</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Φ.Σ.</span></div>
<div align="center" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<hr align="center" size="1" width="33%" />
</div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[1] Φράση του σωκρατικού φιλοσόφου Αντισθένη σωζόμενη στο έργο του Επίκτητου <i>«Διατριβαί»</i>, Ι.17,12.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[2]
Η ερμηνεία των λέξεων είναι: α) Visita Interiora Terrae, Rectificando
Invenies Occultum Lapidem ήτοι: Επισκέψου το εσωτερικό της γης, και
καθώς θα βελτιώνεσαι –από τους καθαρμούς – θα βρεις τον απόκρυφο λίθο
(την Λίθο των Σοφών). β) Visita Interiora Terrae, Rectificando Invenies
Occultum Lapidem, Veram Medicinam ήτοι: Επισκέψου το εσωτερικό της γης,
και καθώς θα βελτιώνεσαι –από τους καθαρμούς – θα βρεις τον απόκρυφο
λίθο (την Λίθο των Σοφών) που είναι η αληθινή πανάκεια.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[3] κατά το Μέγα Ετυμολογικόν.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[4] Με αυτόν αυτήν την έννοια χρησιμοποιείτε π.χ. στα Ομηρικά έπη.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[5] Βλ. Σ. Ψάλτου, «Μύθος», <i>Θρησκειολογικό Λεξικό</i> (2000) σελ. 401.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[6] <i>«τ</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ὸ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ὅ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">λον</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ε</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ἰ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">πε</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ῖ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ν</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ψε</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ῦ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">δος</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">, </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ἔ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">νι</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">δ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ὲ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">κα</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ὶ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ἀ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ληθ</span></i><i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">ῆ</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">.</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">»</span></i><i><span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></i><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[7] Αντώνιος Φ. Χαλάς, <i>Αποκρυφισμός και Αρχαία Ελλάς</i>, εκδ. Οίκος Αντωνίου Φιλίππου Χαλά, Αθήναι 1930;, σελ. 131.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[8] <i>Περί του Αγίου Πνεύματος,</i> 27.66, PG32, 188-189</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[9] Πέτρος Βασιλειάδης, <i>Lex Orandi</i>, εκδ. Ίνδικτος Αθήναι 2001, σελ. 135.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[10]
Εβραϊκή Μυστική Δοξασία που αρχικά μεταβιβαζόταν μόνο από στόμα σε
αυτί, η λέξη Qabalah ή Cabbala προέρχεται από την εβραϊκή ρίζα QBL (Κ
ΜπΛ), που σημαίνει δέχομαι.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[11]
Το Βιβλίο της Λαμπρότητας (στα εβραϊκά Σεφερ χαΖοχάρ) αποτελεί τον
πυρήνα της καμπαλιστικής διδασκαλίας και μαζί με το Βιβλίο της
Δημιουργίας (στα εβραϊκά Σεφέρ Γετζιρά) είναι το αρχαιότερο έργο της
καμπαλιστικής φιλολογίας.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[12] Λέγονταν και τελεσφορίαι, όργια ή εορταί μυήσεως.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[13] Πέτρος Γράβιγγερ, «Εγκυκλοπαίδεια Εσωτερισμού και Αποκρύφου Γνώσεως», τόμος Δ’, Αθήναι 1973, σ. 346.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[14] Ντίον Φόρτσιουν, «Η Εκπαίδευση και το Έργο ενός Μυημένου», Αθήνα 1983, σ. 74.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[15] ΕΕΑΓ, τ. 4, σελ. 374</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[16]
Βλ. Διδως Καλλέργη, «τα αρχαία μυστήρια: η πνευματική κληρονομία της
Αρχαίας Ελλάδος», εκδ. Ιδεοθέατρον, Αθήνα χ.χ., σελ. 9.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[17] Βλ. Φιλοσοφικός Σύλλογος «Ιάμβλιχος», <i>«Φωτεινά μονοπάτια»</i>, Αθήνα 1993, εκδ, Ιάμβλιχος, σελ. 126.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></div>
<span style="font-family: 'Book Antiqua','serif'; font-size: 12pt; line-height: 150%;">[18] ΕΕΑΓ, τ. 4, σελ. 384</span></div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-14002096634266761262013-03-13T13:16:00.000+02:002013-04-04T13:36:09.595+03:00 Ντίον Φόρτσιουν (1890–1946)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<header class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</header><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">
</span><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-63" height="400" src="http://poemander.files.wordpress.com/2011/10/dfaslady.gif?w=584" title="DFaslady" width="345" /></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">
H Ντίον Φόρτσιουν</span></h3>
</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η ζωή και το έργο μιας σημαντικότατης μορφής της Δυτικής Εσωτερικής
Παράδοσης, της οποίας το εσωτερικό και συγγραφικό έργο στέκεται ορόσημο
για κάθε ταξιδιώτη και ερευνητή της ζωής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης πνευματικής
αναζήτησης, της Δυτικής Εσωτερικής Παράδοσης είναι η Ντίον Φόρτσιουν.</span></div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Υπήρξε ιδιαίτερα χαρισματικό παιδί με ευαισθησίες, πλούσια φαντασία και
ικανότητες στη συγγραφή. Τούτο φάνηκε από τα πρώτα νεανικά της χρόνια,
καθώς είχε δημοσιευθεί ποίημά της στο γνωστό περιοδικό της εποχής «Ο
Κόσμος του Νεαρού Κοριτσιού», το 1906.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1890, στο Μπρυν-ι-Μπία (Bryn y Bia)
της Βόρειας Ουαλίας και το πραγματικό της όνομα ήταν Βάιολετ Μαίρη Φερθ
(Violet Mary Firth). Οι γονείς της υπήρξαν οι πρώτοι δάσκαλοι στην
εξελικτική της πορεία για τη διαφορετική αντίληψη του κόσμου, εφόσον οι
ίδιοι ασκούσαν μια πρακτική πνευματικής θεραπείας (spiritual healing).
Όταν η οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει στο Σόμερσετ, περίπου στα 12
χρόνια της Βάιολετ Φερθ, προσηλυτίστηκαν όλοι στην Επιστήμη του Χριστού,
ένα δόγμα που ασκούσε τη θεραπεία ασθενειών μέσα από την πίστη της
Χριστιανικής Επιστήμης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το καλοκαίρι του 1911 και σε ηλικία είκοσι ετών οι γονείς της
αποφάσισαν να την εγγράψουν στο Κολέγιο Φυτοκομικής Στάντλι, στο
Γουόργουικσαϊρ, για να εκπαιδευτεί στην τέχνη της κηπουρικής, διότι
λάτρευε τη φύση. Μάλλον ήταν στην πηγαία φύση της η φροντίδα και η
περιποίηση, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια γενικότερη «άνθηση» του
περιβάλλοντός της.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Παρόλο που ήταν δύσκολο εκείνη την εποχή να είσαι γυναίκα επιστήμων,
διευθύντρια σε αυτό το κολέγιο ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα, η
γιατρός Λιλάιας Χάμιλτον (Lillias Hamilton). Η γιατρός είχε ταξιδέψει
στην Αφρική, το Αφγανιστάν και την Ινδία και είχε αποκτήσει κάποιες
γνώσεις σχετικές με τον υπνωτισμό και τη γιόγκα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η ανακάλυψη οικονομικών ατασθαλιών της διευθύντριας του ιδρύματος
έκανε τη Βάιολετ να αποφασίσει να εγκαταλείψει το κολέγιο. Εκείνη την
περίοδο, σύμφωνα με τη δική της μαρτυρία, δέχτηκε επίθεση από την κυρία
Χάμιλτον σε τέτοιο βαθμό, ώστε να κλονιστεί για αρκετό καιρό η ψυχική
της υγεία. Η διευθύντρια, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις της, φανερά
εκνευρισμένη για την αποχώρηση της Βάιολετ, της επιτέθηκε λεκτικά, και
όχι μόνο, βομβαρδίζοντάς την επί ώρες πως «είναι ανίκανη και
αποτυχημένη, δίχως αυτοπεποίθηση», και παραβιάζοντας βαθύτερα την ύπαρξή
της. Η Δρ Χάμιλτον σταδιακά εξουθένωσε τη Βάιολετ, αφήνοντάς την ένα
«διανοητικό και σωματικό ράκος» για τρία τουλάχιστον χρόνια, κάτι που
αργότερα στο βιβλίο της <i> Ψυχική Αυτοάμυνα</i> το παρουσίασε ως «ψυχική επίθεση».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Προσπαθώντας να αναζητήσει τρόπους προκειμένου να ανακτήσει τον
έλεγχο του νου, για δική της θεραπεία, αποφάσισε να ασχοληθεί με την
ψυχολογία και την ψυχανάλυση. Για το λόγο αυτό μαθήτευσε στην Ψυχιατρική
Κλινική του Λονδίνου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Η Αρχή της Εσωτερικής Αναζήτησης</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Κατά το διάστημα των σπουδών της στην ψυχολογία επέλεξε να γευματίζει
στην καντίνα του διπλανού κτηρίου, που ανήκε στη Θεοσοφική Εταιρεία.
Μια μέρα, γεμάτη περιέργεια και επιστημονικό σκεπτικισμό, παρακολούθησε
μια διάλεξη για την τηλεπάθεια. Ήταν μεγάλη έκπληξη για εκείνη όταν
διαπίστωσε ότι, μέσω μιας σειράς απλών πειραματισμών, οι οποίοι
περιελάμβαναν προβολές με τη μορφή της σκέψης, ήταν ικανή να ερμηνεύει
τις εικόνες, τις οποίες έστελνε νοητικά ο ομιλητής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το ενδιαφέρον της Βάιολετ ολοένα αυξανόταν, καθώς τα πράγματα
γίνονταν όλο και πιο παράξενα. Ένας από τους ασθενείς μαθητές της
παρουσίασε κάποια ασυνήθιστα φυσικά φαινόμενα· έμοιαζαν με ενόχληση από
κακοποιά πνεύματα – φαινόμενο πόλτεργκαϊστ (poltergeist) – κατά τη
διάρκεια των οποίων πόρτες άνοιγαν αυτόματα και σκυλιά γάβγιζαν
ασταμάτητα. Για τη Βάιολετ δεν ήταν γνώριμο το γεγονός και έτσι ζήτησε
τη βοήθεια ενός χαρισματικού και μυστηριώδους Ιρλανδού, του Δρα Μοριάρτι
(Dr Moriarty). Είχε μόλις επιστρέψει από τη Νότιο Αφρική και φημιζόταν
πως διέθετε βαθιά γνώση των απόκρυφων ζητημάτων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί στο διαμέρισμα του νεαρού άνδρα και άρχισαν
να βιώνουν παράξενα γεγονότα. Ο Μοριάρτι αντιλήφθηκε μια αόρατη παρουσία
μέσα στο δωμάτιο. Όταν χαμήλωσαν τα φώτα, όλοι παρατήρησαν μια αμυδρή
λάμψη σε μια γωνιά, η οποία προκαλούσε «αίσθηση ρίγους» σε όποιον την
πλησίαζε. Ο Μοριάρτι παγίδευσε την «οντότητα» μέσα σε ένα μαγικό κύκλο
και την κατέστρεψε, απορροφώντας την μέσα στην ίδια του την αύρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η μυστικιστική γνώση και οι πρακτικές του Μοριάρτι ήταν το κλειδί που
ξύπνησε κάτι βαθύ στη Βάιολετ. Άλλωστε, είχε ήδη αναπτύξει τις δικές
της έμφυτες ψυχικές δεξιότητες, ενώ στη συνέχεια είχε αρχίσει να βλέπει
μια σειρά από οράματα. Αυτή η εμπειρία την οδήγησε πίσω στη βιβλιοθήκη
της Θεοσοφικής Εταιρείας – της οποίας αργότερα έγινε μέλος – όπου
ανακάλυψε τα κείμενα της Άννι Μπέζαντ, πρώην βοηθού της Ε.Π. Μπλαβάτσκι
και νυν Προέδρου της Θεοσοφικής Εταιρείας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο βιβλίο <i> Αρχαία Σοφία</i> βρήκε αναφορές στην «Αδελφότητα της
Μεγάλης Λευκής Στοάς» και την «Ιεραρχία των Μυστών, οι οποίοι διαρκώς
επιτηρούν την ανέλιξη της ανθρωπότητας». Εκεί αναφερόταν πως «όλοι όσοι
αναζητούν αυτούς τους Διδασκάλους» θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί
τους, μια ιδέα που άγγιξε ένα ευαίσθητο σημείο της Βάιολετ. Η ανάγκη της
για αυτήν την επικοινωνία την είχε κυριεύσει ακόμη και στα όνειρά της.
Σε κάποιο ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο και σχεδόν αληθινό όνειρο ή ίσως και
όραμα, βρέθηκε στα Ιμαλάια μαζί με δύο από τους Διδασκάλους. Αυτή η
εμπειρία την έκανε να αντιληφθεί ότι είχε γίνει δεκτή για μαθητεία και
ότι έπρεπε να ξεκινήσει την αναζήτησή της για τη βαθύτερη γνώση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το 1919 έγινε μέλος του αποκρυφιστικού τάγματος που διοικούσε ο
Θίοντορ Μοριάρτι, τον οποίο εκτιμούσε και σεβόταν απεριόριστα. Έγινε ο
πρώτος της δάσκαλος και ο άνθρωπος του οποίου οι αποκρυφιστικές μέθοδοι
και ιδέες επρόκειτο να την επηρεάσουν έντονα. Εντυπωσιασμένη και
ολοκληρωτικά δοσμένη στην εσωτερική διδασκαλία, έλαβε μέρος στο Ναό του
Άλφα και του Ωμέγα του Άστρου του Πρωινού (Stella Matutina), του <i>Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής</i>.
Επικεφαλής του Ναού ήταν ο μυθιστοριογράφος Τζ. Γ. Μπρόντι-Άινς,
συγγραφέας αρκετών αξιοσημείωτων μυθιστορημάτων πάνω στην τέχνη της
μαγείας. Μέσω αυτού η Βάιολετ έμαθε πώς να χρησιμοποιεί τις φυσικές
ψυχικές της ικανότητες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Βάιολετ εμπνεύστηκε εκείνη την περίοδο από τον Δρ Μοριάρτι ένα
σύγγραμμά της «Τα Μυστικά του Δόκτορος Τάβερνερ», βασισμένο σε έντεκα
αυτοτελείς ιστορίες θεραπείας ψυχικά ασθενών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Λίγο αργότερα η Βάιολετ Φερθ απέκτησε το μετέπειτα όνομά της υιοθετώντας το οικογενειακό της motto, <i>Deo Non Fortuna,</i> που σημαίνει <i>από το Θεό – όχι από τύχη,</i> ως το μαγικό της όνομα, γνωστό έως σήμερα ως «Ντίον Φόρτσιουν».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Η Εσωτερική της Εξέλιξη και Δράση</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στα επόμενα χρόνια οι πρακτικές του Τάγματος της Χρυσής Αυγής και η
στάση των μελών του απογοήτευαν τη Ντίον. Η φράση που χρησιμοποιούσε
ήταν «ότι το Τάγμα αποτελείται από εριστικούς ψαρομάλληδες και χήρες που
καυγαδίζουν». Ωστόσο εκεί μέσα, και με τη βοήθεια της Μέιγια
Κέρτις-Γουέμπ (Maya Curtis Web), αρχίζουν οι πρώτες πειραματικές της
προσπάθειες ως διάμεσο επικοινωνίας (μέντιουμ), μια ικανότητα που
διατηρήθηκε έως το θάνατό της.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ασφυκτιώντας από αυτή την ατμόσφαιρα, το 1924 στρέφεται στη
δημιουργία του δικού της εσωτερικού Τάγματος, γνωστού ως «Η Αδελφότητα
του Εσωτερικού Φωτός». Τα γραφεία του Τάγματος βρίσκονταν κοντά στο
Γκλαστόνμπερι (Glastonbury) και εκεί της ανοίχτηκαν νέοι δρόμοι
εσωτερικής γνώσης και υπηρεσίας. Με τον Τσαρλς Τόμας Λάβντεϊ (Thomas
Loveday) δημιούργησαν στους πρόποδες του βράχου την πρώτη έδρα της
Αδελφότητάς τους, με την ονομασία Τσάλις Όρτσαρντ (Οπωρώνας του
Δισκοπότηρου). Εκεί πραγματοποιούνταν αποκρυφιστικές διαλέξεις, που
παρακολουθούσε μαζί με πολλούς άλλους και ο Άλιστερ Κρόουλι, με τον
οποίο είχε την ευκαιρία στη συνέχεια να ανταλλάξει πλούσια αλληλογραφία,
η οποία δεν έχει διασωθεί, ενώ από ένα σημείο και μετά οι δρόμοι τους
χώρισαν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η διαγραφή της από το Τάγμα της Χρυσής Αυγής πρέπει να ήταν μια
δύσκολη στιγμή στη ζωή της. Η Μόινα Μάδερς (Moina Mathers), χαρισματική
διευθύντρια και χήρα του ιδρυτή του τάγματος Μακ Γκρέγκορ Μάδερς (Mac
Gregor Mathers), με τη δικαιολογία ότι δεν είχαν εμφανιστεί στην αύρα
της τα κατάλληλα σύμβολα, την απέβαλε, γεγονός που δεν αποδέχτηκε ποτέ η
Ντίον. Στην ουσία, η Mόινα αισθάνθηκε προσβολή, όταν η Ντίον άρχισε να
δημοσιεύει τα πρώτα της αποκρυφιστικά κείμενα και να κοινοποιεί
μυστικούς συμβολισμούς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το 1927 ήταν μία από τις παραγωγικότερες και ιδιαίτερες χρονιές στη
ζωή της. Εκείνη την εποχή η Ντίον παντρεύτηκε τον Δρ Τόμας Πένρυ Έβανς
(Thomas Penry Evans). Τότε ξεκίνησε να γράφει και να δημοσιεύει το
πασίγνωστο έργο της, αντιμετωπίζοντας και κάποιες αντιδράσεις για τα
κείμενά της. Η <i>Αδελφότητα του Εσωτερικού Φωτός</i> αναπτύχθηκε, και
κατά τη διάρκεια ενός πειράματός της η Ντίον υλοποίησε μια σκεπτομορφή.
Είναι γνωστή αυτή η ιστορία με τον Φενρίρ, ένα μυθικό πλάσμα με τη
μορφή λύκου, το οποίο η Ντίον οραματιζόταν πιθανά ως άσκηση, όταν
ξαφνικά ο οραματισμός της έγινε πραγματικότητα και υλοποιήθηκε μπροστά
της η μορφή ενός γκρίζου λύκου. Η ίδια ισχυρίστηκε πως δε γνώριζε ότι
είναι δυνατό να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο. Έχοντας ισχυρή δύναμη θέλησης
διέλυσε τη μορφή, εξαφανίζοντάς τη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Το Έργο της</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το έργο της είναι μεγάλο, καθαρό και ανθρώπινο. Η ίδια πάλευε μέσα
από τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες της εποχής της,
απελευθερώνοντας και ομορφαίνοντας τη ζωή γύρω της. Έλεγε πως «<i>πραγματική
δεισιδαιμονία είναι να παραμένει κανείς προσκολλημένος στα σύμβολα και
τυπικά μιας άλλης εποχής, έχοντας ξεχάσει την ουσία τους….»</i>. Η
δροσιά του καινούργιου και η ορμή για προσφορά προς τον ίδιο τον άνθρωπο
και την εξέλιξη, χαρακτηρίζει την ίδια και το έργο της.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε συγκεντρώσει γύρω της μια ομάδα
αποκρυφιστών και εργαζόταν σε ψυχικό και πνευματικό επίπεδο, με σκοπό
την απελευθέρωση της Ευρώπης από το γερμανικό ζυγό και τη θηριωδία του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η ίδια έλεγε ότι το ανθρώπινο υλικό σώμα δεν μπορεί να αντεπεξέλθει
σε πανίσχυρες ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις και πως η εσωτερική
παρουσία του <i>Ανώτερου Εαυτού</i> μπορεί να προκαλέσει τη διάλυσή
του, όπως όταν ένας μεγαλόσωμος άνθρωπος προσπαθήσει να φορέσει ένα
στενό ένδυμα. Το έργο της όμως, όπως και το Τάγμα της – «η Αδελφότητα
του Εσωτερικού Φωτός» – συνεχίζει να υπάρχει, φωτίζοντας και
απελευθερώνοντας κάθε αναζητητή από την άγνοια, την παραπλάνηση και τη
δεισιδαιμονία της κάθε εποχής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Γενικότερα, αλλά και πιο συγκεκριμένα στην Ευρώπη, αναπτύχθηκαν
πολλές ομάδες επηρεασμένες από το έργο της, με στόχο την υπηρεσία προς
τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Εάν παρομοιάζαμε το εσωτερικό έργο
στην ανθρωπότητα σαν ένα στέμμα, η Ντίον Φόρτσιουν είναι ένα από τα
πετράδια του. Έπιασε την εσωτερική εκπαίδευση από την αρχή, σε επίπεδο
αρχάριου – δόκιμου, και προχώρησε βαθύτερα, γράφοντας συγγράμματα που
αφορούσαν την εσωτερική εκπαίδευση στους ανώτερους βαθμούς της. Πυρήνας
του έργου της υπήρξε η Δυτική Μυστηριακή Εσωτερική Παράδοση και κυρίως η
<i>Καββάλα</i>.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Ντίον Φόρτσιουν δεν ήταν, όμως, απλά μια θεωρητική της φιλοσοφίας.
Το έργο της, για μια ελεύθερη πολυπολιτισμική ανθρωπότητα, ήταν κυρίως
πρακτικό, γεγονός που έδινε στη ζωή της όραμα και φτερά. Εκείνη ήθελε να
σπάσει τα εμπόδια και την προκατάληψη του θανάτου, εφόσον θάνατος δεν
υπάρχει. Πίστευε στη συνέχεια της ζωής και της δημιουργίας, πέρα από το
φυσικό επίπεδο και αγωνιζόταν για αυτό. Πολεμούσε κάθε έννοια φόβου και
προσπαθούσε να δώσει κάθε εφόδιο για να απελευθερωθεί μια Ψυχή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Πάνω σε αυτή την προσπάθεια έγραψε τη <i>Μυστική Καββάλα</i>, ένα
έργο που χαρτογραφεί την ανθρώπινη σύσταση και το εσωτερικό δυναμικό του
ανθρώπου. Ένα έργο που βοηθά τον άνθρωπο να ζωντανέψει μέσα του την
πραγματική του φύση και υπόσταση. Σε αυτή την πραγματεία δίνονται βασικά
κλειδιά, φιλοσοφικά και ψυχολογικά, για την εσωτερική εξέλιξη του
ανθρώπου. Πολλοί νιώθουν ευγνωμοσύνη για αυτό το δώρο, που κάνει το
μονοπάτι της εξέλιξης πιο βατό και κατανοητό για το νέο αναζητητή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Με το έργο της επηρέασε, επίσης, το σύγχρονο γυναικείο κίνημα της
μαγείας, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία γύρω στη δεκαετία
του 1950. Είναι από τις πρώτες γυναίκες που μελέτησαν και έγραψαν για τη
θηλυκή θεϊκή δύναμη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Ντίον Φόρτσιουν έφυγε από τη ζωή το 1946, αποκαμωμένη από τη
λευχαιμία, αφήνοντας ένα σπουδαίο εσωτερικό, αλλά και συγγραφικό έργο
πίσω της. Ήξερε πως μέσω της συγγραφής μπορούσε να μεταδώσει αλήθειες,
που διαφορετικά κάποιοι άνθρωποι δε θα τις δέχονταν εύκολα. Μέσα από τα
κείμενά της, συνιστά σε όσους ασχολούνται με τον αποκρυφισμό να είναι
πολύ προσεκτικοί στη χρήση των δυνάμεων, καθώς μπορεί να οδηγήσει στην
καταστροφή όποιον δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Το Συγγραφικό της Έργο </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Μέσα από τα βιβλία της γαλουχήθηκαν εσωτερικά τρεις, περίπου, γενιές
αναζητητών της εσωτερικής αναζήτησης και αλήθειας. Σίγουρα θα
ακολουθήσουν πολλές ακόμα, αφού το έργο της είναι διαχρονικό. Ο λόγος
της είναι απλός και λιτός. Μπορεί και περιγράφει αυτό που θέλει, χωρίς
να μπερδεύει ή να παραπλανά τον αναζητητή. Τα θέματά της είναι
ουσιαστικά και κεντρίζουν το ενδιαφέρον, ακόμη και αν δεν ενδιαφέρεται
κάποιος αποκλειστικά για τον εσωτερισμό. Ο λόγος της είναι ορθός και
μιλά κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη. Απευθύνεται σε όλο το φάσμα
της εσωτερικής αναζήτησης και όχι μόνο σε αρχάριους ή σε προχωρημένους.
Στα έργα της κυριαρχεί η λογική, ενώ κύρια φροντίδα της είναι να μην
παραπλανήσει τον αναγνώστη. Παρόλο που το έργο της είναι, στο σύνολό
του, καθαρά Καββαλιστικό, εντούτοις διαπραγματεύεται τη <i>Μία Αλήθεια</i> που οδηγεί στην <i>Ενότητα</i>· «<i>η Αλήθεια πάνω από την όποια Θρησκεία</i>», όπως ισχυριζόταν και η ίδια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Επιστήμονας και εκείνη, επηρεασμένη από τις σπουδές της, δε δίστασε να χρησιμοποιήσει όρους και ιδέες από το <i>Γιούνγκ </i>και το<i> Φρόυντ</i>.
Σε αντίθεση με το δογματισμό της πλειοψηφίας των επιστημόνων, θεωρούσε
ότι η επιστήμη είναι ένας δρόμος της Εσωτερικής Γνώσης, αν και όχι ο
μοναδικός ή ο πλέον αλάνθαστος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Αυτό που μπορεί να αποτυπωθεί μέσα
μας, από το έργο της, είναι ότι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και
να βαδίσουμε τα εσωτερικά μονοπάτια, αναγνωρίζοντας τον εαυτό μας μέσω
αυτογνωσίας. Η ουσία της αναζήτησής μας είναι η απλότητα και η ανθρωπιά,
η συμπόνια στο συνάνθρωπο και ο αγώνας για ποιότητα, δημιουργία και
εξέλιξη, κάτω από το Φως του μεγάλου Δημιουργού ή όπως αλλιώς Τον
ονομάζει κανείς. Και αυτό έως ότου φτάσουμε στο σημείο να αναγνωρίζουμε
τον Κόσμο ως Ένα, και τον εαυτό μας ως κύτταρο αυτού του Κόσμου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Αυτός ο Ένας Κόσμος αναλύεται στη <b>Μυστική Καββάλα</b>,
ένα απόλυτα μαγικό έργο, που περιγράφει τον κόσμο που ζούμε, τον κόσμο
μέσα μας, τα μυστικά του, τις ιδιότητες και τις αρχές του. Περιγράφει το
Δέντρο της Ζωής και τους Τέσσερις Κόσμους που αυτό διαπερνά, τα Τέσσερα
Στοιχεία που συνθέτουν τη Ζωή, τις όψεις και τις μορφές που λαμβάνει η
Μονάδα μέσα στην Εκδήλωση. Ο αναγνώστης μπορεί μέσα από τις σελίδες
αυτού του βιβλίου να αναδιαμορφώσει την εικόνα του και να βρει μια νέα
οπτική για τον κόσμο. Με μια νέα μάτια θα αντικρίσει τις αλήθειες, και
ένα νέο όραμα θα γεννηθεί μέσα του για την ύπαρξη του Όλου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το βιβλίο που αγαπήθηκε περισσότερο από το κοινό της είναι η <b>Ψυχική Αυτοάμυνα. </b>Σε
αυτό το βιβλίο η Ντίον καταπιάνεται και αναλύει τις εκδηλώσεις των
εσωτερικών ενεργειών, των εσωτερικών επιθέσεων και τα φαινόμενα που
γίνονται αντιληπτά. Περιγράφει τους πιθανούς κινδύνους, και πώς μια Ψυχή
μπορεί να προφυλαχτεί. Για τον αναζητητή των εσωτερικών πεδίων είναι
ένα απαραίτητο εγχειρίδιο αυτοπροστασίας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο έργο <b> Πρακτικός Εσωτερισμός</b> ανακαλύπτει κανείς μια συλλογή κειμένων, με θέμα τις πρακτικές εφαρμογές της φιλοσοφίας της πνευματικής αναζήτησης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο έργο της <b> Υγιής Αποκρυφισμός</b>
θα συναντήσουμε τα βασικά στοιχεία της εσωτερικής γνώσης. Στοιχεία που
θα οδηγήσουν τον αναζητητή από την καθημερινότητα σε μια εσωτερική στάση
ζωής, με υγιή και καθαρό τρόπο, αποφεύγοντας «κακοτοπιές», όπως
δεισιδαιμονίες και πλάνες, και παραμένοντας μέσα στο φως, από όπου
μπορεί να πολεμήσει το σκοτάδι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο έργο της <b> Μέσα από τις Πύλες του Θανάτου</b>
η Ντίον μας περιγράφει τη διαδικασία του θανάτου ως μια συνέχεια της
ζωής, εφόσον η Συνείδηση είναι αιώνια και άφθαρτη μέσα στο Όλο. Με αυτό
το κείμενο διαλύονται όλες οι όψεις του φόβου, με τις οποίες έχουμε
μεγαλώσει, για το φαινόμενο του Θανάτου. Είναι ένα από τα ομορφότερα
έργα της, που γεμίζει τη ψυχή με ελπίδα και όραμα, για ένα χωρίς τέλος
ταξίδι, ζωής και δημιουργίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο <b>Κοσμικό Δόγμα</b>
έχει αποτυπώσει μια πραγματεία για τη συμπαντική εξέλιξη και δημιουργία.
Εδώ περιγράφεται η ανάπτυξη των Κόσμων και ο τρόπος που η Ζωή
εξαπλώνεται, εκφράζεται και μορφοποιείται μέσα από την ίδια την
εκδήλωση. Ένα βιβλίο για στοχασμό πάνω στον κόσμο, τα μυστήρια και τις
αξίες του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στα <b>Εσωτερικά Τάγματα και το Έργο τους</b>
η Ντίον μας περιγράφει την εσωτερική δομή και τις αρχές ενός εσωτερικού
Τάγματος. Τις αξίες που υπηρετεί, αλλά και τη σχέση μεταξύ αυτών των
αξιών μέσα στους αιώνες. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο βιβλίο της <b>Θέματα Εσωτερισμού</b>
ο αναζητητής βρίσκει απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα, πάνω στα ιερά
κέντρα, το αστρικό πεδίο, το διαλογισμό, τις διάφορες λατρείες, αλλά και
τους τρόπους που μπορεί να αποφεύγει διάφορες παγίδες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στην <b> Εσωτερική Φιλοσοφία του Έρωτα και του Γάμου</b>
η Ντίον περιγράφει τη δυνατότητα του ανθρώπου να γίνει μέρος του
κυκλώματος της ζωής, ως Αδελφή Ψυχή, πέρα από τη σεξουαλική σχέση.
Αναφέρεται στην ευθύνη να γίνει κάποιος γονιός, στην ευθύνη των ορθών
ανθρωπίνων σχέσεων, καθώς και στο γεγονός ότι ο έρωτας και ο γάμος δεν
είναι απλά ένα κοινωνικό συμβόλαιο, αλλά μια πράξη ένωσης και ένα πεδίο
υπηρεσίας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στο βιβλίο της <b>Αρχές Εσωτερικής Θεραπευτικής </b>μας
παρουσιάζει την ευρύτερη έννοια της θεραπείας, για κάθε δυσαρμονία στον
κόσμο. Συνδυάζει την εσωτερική θεωρητική ανάλυση με εξειδικευμένες
τεχνικές, καταδεικνύοντας ότι η πνευματική θεραπεία δεν είναι μια τυχαία
και ασυνείδητη διαδικασία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Στον <b>Κύκλο της Δύναμης</b>
παρουσιάζονται μια σειρά άρθρων, στα οποία αναλύει την αρχή της
πολικότητας ανάμεσα στη δυτική και ανατολική παράδοση, μέσα από μια
βαθιά συγκριτική μελέτη. Αναζητά την Πολικότητα στον Καββαλιστικό
Συμβολισμό, στην Ταντρική Γιόγκα, στα Ψυχικά Κέντρα, στην Άνοδο της
Κουνταλίνι, στο Αστρικό Φως, στη Δύναμη της Αυθυποβολής, καθώς και στις
Μαγνητικές Επιδράσεις της Σεξουαλικής Δύναμης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Τέλος, στο έργο της <b>Εισαγωγή στην Τελετουργική Μαγεία</b>
μας παρουσιάζονται μια σειρά άρθρων, που ξεκινούν από τη λειτουργία και
την εκπαίδευση του νου, περνούν στη χρήση της τελετουργίας και τις
ψυχικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στη διάρκειά της, για να καταλήξουν
στην τελετουργική μύηση και τις μαγικές εφαρμογές της τελετουργίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Αυτά που προαναφέραμε είναι ένα μικρό
δείγμα των συγγραφικών θεμάτων της Ντίον Φόρτσιουν, όπου παρουσιάζεται η
σημαντική της προσφορά στο διαχρονικό αναζητητή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η πρωτοποριακή επιρροή της Ντίον
Φόρτσιουν είναι ολοφάνερη σε ανθρώπους της νέας εποχής – τους σύγχρονους
αποκρυφιστές, τα μέλη της Φυσικής Μαγείας (Wicca), τους Παγανιστές και
τους Τελετουργικούς Μάγους. Αυτή η επιρροή δε βιώνεται μόνο μέσα από τις
διδασκαλίες της «Αδελφότητας του Εσωτερικού Φωτός» και των διαφόρων
σχετικών οργανώσεων, αλλά και μέσα από τα βιβλία της και τα
αποκρυφιστικά της εγχειρίδια, αρκετά από τα οποία εξακολουθούν να είναι
μέχρι και σήμερα πολύ δημοφιλή. Η βαθιά εσωτερική γνώση και οι
αντιλήψεις της γιουνγκιανής ψυχολογίας, σε συνδυασμό με μια σαφή και
σοβαρή προσέγγιση της αποκρυφιστικής συγγραφής και διδασκαλίας,
γέννησαν, ίσως, την πιο προσιτή και φυσικά χαρισματική αποκρυφίστρια του
20ου αιώνα.</span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b> </b></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Εργογραφία</b></span>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b><span style="text-decoration: underline;">Εσωτερική Φιλοσοφία:</span> </b></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Μυστική Καββάλα</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το Κοσμικό Δόγμα</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Εισαγωγή στην Τελετουργική Μαγεία</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Κύκλος της Δύναμης</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Αρχές Εσωτερικής Θεραπευτικής</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Εκπαίδευση και το Έργο ενός Μυημένου</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Εσωτερική Φιλοσοφία του Έρωτα και του Γάμου</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Θέματα Εσωτερισμού</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Μέσα από τις Πύλες του Θανάτου</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Τα Εσωτερικά Τάγματα και το Έργο τους</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Υγιής Αποκρυφισμός</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Πρακτικός Εσωτερισμός</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ψυχική Αυτοάμυνα</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>Ψυχολογία </b></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Μηχανισμός του Νου</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Κύκλος της Δύναμης</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>Μυθιστορήματα</b>:</span></span> <br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Η Ιέρεια της Θάλασσας</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Δαιμονικός Εραστής</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Τραγοπόδαρος Θεός</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Ο Φτερωτός Ταύρος</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Το Σπίτι της Δύναμης</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Σεληνιακή Μαγεία</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Πηγές </b></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><b>Απο το <a href="http://www.e-zine.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=190">e-zine.gr</a></b></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><a href="http://www.wikipedia/"> WWW.Wikipedia</a></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><a href="http://www.mystica/"> WWW.mystica</a></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Luxx.forumgreek.com</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Άρθρο του κυρίου<b> </b>Μιχάλη Μώρου στο μεταφυσικό</span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: large;">Δ.Π.</span></div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-26794819554864112122013-03-13T13:13:00.003+02:002013-04-04T15:47:45.528+03:00 Λουί-Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν (1743-1803)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<header class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</header><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-57" height="400" src="http://poemander.files.wordpress.com/2011/10/st_martin_large.jpg?w=584" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" title="st_martin_large" width="283" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small;">Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></span><span style="font-size: large;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο <b>Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν</b> (<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC" rel="nofollow" title="Γαλλικά">Γαλλικά</a>: <i>Louis-Claude de Saint-Martin</i>), ο επονομαζόμενος «Άγνωστος Φιλόσοφος», είναι ο θεμελιωτής του μυστικο-θεοσοφικού συστήματος του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" rel="nofollow" title="Μαρτινισμός">Μαρτινισμού</a>. Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1743 στην <a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%B6&action=edit&redlink=1" rel="nofollow" title="Αμπουάζ (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Αμπουάζ</a> και πέθανε στο Ωλνέ (Aulnay) στις 13 Οκτωβρίου 1803.</span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Γενικα</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το όνομα του Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν συνδέεται με το ρεύμα του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" rel="nofollow" title="Ιλλουμινισμός">ιλλουμινισμού</a>,
που αντιτάχθηκε στο υλιστικό πνεύμα των εγκυκλοπαιδιστών του 18ου
αιώνα. Ο ιλλουμινισμός προτείνει την μελέτη των χριστιανικών γραφών υπό
το φως του εσωτερισμού, τονίζοντας την εσωτερικότητα της μυστικιστικής
αναζητήσεως και απορρίπτοντας τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" rel="nofollow" title="Σχολαστικισμός">σχολαστικισμό</a>.
Κατά την ίδια εποχή με τον Σαιν-Μαρτέν, ο Γερμανός Eckhartshausen (1752
– 1813) συγγράφει έναν αριθμό έργων, μεταξύ των οποίων την περίφημη <i>Νεφέλη στο Αγιαστήριο</i>. Ο Σουηδός μυστικιστής Εμάνουελ Σβέντενμποργκ (Emmanuel Swedenborg) εντάσσεται επίσης στο ρεύμα του ιλλουμινισμού.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η επίδραση του ιλλουμινισμού στο ευρωπαϊκό πνεύμα υπήρξε γόνιμη: ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" rel="nofollow" title="Ρομαντισμός">ρομαντισμός</a> και ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" rel="nofollow" title="Συμβολισμός">συμβολισμός</a> θα αντλήσουν από εκεί την κοσμοαντίληψή τους. Ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BA" rel="nofollow" title="Μπαλζάκ">Μπαλζάκ</a> εξάλλου – μεταξύ πολλών άλλων – επηρεάσθηκε βαθύτατα από την σκέψη του ιλλουμινισμού.</span></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
Βιογραφικά</span></span></h2>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Λουι-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν γεννήθηκε στην Αμπουάζ στις 18
Ιανουαρίου του 1743 από αριστοκρατική οικογένεια. Η αγάπη, η ανατροφή
και η παιδεία που θα του προσφέρει η μητριά του θα συμβάλουν στην
ανάπτυξη ευγενών συναισθημάτων και σε μία ιδιαίτερη ευαισθησία ψυχής.
Σπούδασε την νομική και επρόκειτο να ασχοληθεί με την δικηγορία, κατά
την επιθυμία των γονέων του. Όμως το επάγγελμα αυτό δεν τον ικανοποιεί.
Ένας φίλος του τον επηρεάζει και το 1765 (ήταν τότε 22 ετών) αποκτά τον
βαθμό του υπολοχαγού στο σύνταγμα της <a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A6%CE%BF%CF%85%CE%AC&action=edit&redlink=1" rel="nofollow" title="Φουά (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Φουά</a>, που τότε βρισκόταν στο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CF%8E" rel="nofollow" title="Μπορντώ">Μπορντώ</a>.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1765, δια της μεσολαβήσεως ενός συναδέλφου και φίλου του, του
λοχαγού de Grainville, ο Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν γίνεται δεκτός στο “<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A4%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD_%CE%99%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%84%CF%8E%CE%BD_%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%BD_%CE%9A%CE%BF%CE%AD%CE%BD_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82" rel="nofollow" title="Τάγμα των Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος">Τάγμα των Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος</a>“, το οποίο είχε ιδρυθεί περί το 1758 από τον δον <a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%A0%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CF%85&action=edit&redlink=1" rel="nofollow" title="Μαρτίνες ντε Πασκουάλλυ (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Μαρτίνες ντε Πασκουάλλυ</a> (<a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Martinez_de_Pasqually&action=edit&redlink=1" rel="nofollow" title="Martinez de Pasqually (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Martinez de Pasqually</a>).
Αυτός διετείνετο ότι κατείχε τις κλείδες της ιουδαιο-χριστιανικής
παραδόσεως, αντικείμενο δε του Τάγματος που είχε ιδρύσει ήταν η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1" rel="nofollow" title="Θεουργία">θεουργία</a>.
Τον Οκτώβριο λοιπόν του 1768 ο Σαιν-Μαρτέν μυείται κανονικά στο Τάγμα
των “Εκλεκτών Κοέν”, μυητής του δε ήταν ο Baudry de Balzac. Το 1771
εγκαταλείπει τον στρατό για να αφιερωθεί στο Τάγμα. Για κάποιο διάστημα
διατελεί γραμματέας του δον Μαρτίνες.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κατά τα έτη 1773 – 1774 διαμένει στην Λυών, στο σπίτι του φίλου και επίσης “Εκλεκτού Κοέν” <a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Baptiste_Willermoz&action=edit&redlink=1" rel="nofollow" title="Jean-Baptiste Willermoz (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Jean-Baptiste Willermoz</a> (1730-1824). Κατά την διάρκεια της διαμονής του εκεί, ο Σαιν-Μαρτέν συντάσσει το πρώτο του έργο: <i>Περί Πλανών και Αληθείας</i>, το οποίον εξεδόθη το 1775. Ο <i>Φυσικός Πίνακας των σχέσεων μεταξύ Θεού, Ανθρώπου και Σύμπαντος</i> (1782) επεκτείνει τα όσα αναπτύσσονται στο <i>Περί Πλανών και Αληθείας</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ήδη, από την εποχή εκείνη, ο Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν απομακρύνεται
από την οδό των εξωτερικών τελετουργιών (οι οποίες αποτελούσαν
αντικείμενο των “Εκλεκτών Κοέν”) και προσανατολίζεται προς μία
κατεύθυνση “εσωτερικότερη”: κατ’ αυτόν, ο “Αναμορφωτής”, ο Σαρκωθείς
Λόγος, έχει καταδείξει την οδό της απ’ ευθείας επαφής μαζύ Του δια της
προσευχής.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κατά τα έτη 1788-1791 διαμένει στο Στρασβούργο, η δε παραμονή του
εκεί θα αποτελούσε ίσως τον σημαντικότερο σταθμό της ζωής του: γνωρίζει
την Mme de Böcklin, η οποία τον φέρει σε επαφή με την φιλοσοφία του
Jacob Boehme (1575-1624).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Χρονολόγιο του Louis-Claude de Saint-Martin</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1743</b> Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου, στην Αμπουάζ (Amboise).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1755</b> Σπούδασε στο κολλέγιο των Βενεδικτίνων του Σαιν-Μωρ στο Πονλεβουά (Saint-Maur de Pontlevoy).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1759 </b>Εισήλθε στο Νομικό Σώμα στο Παρίσι.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1762 9 Αυγούστου, έγινε δεκτός στη δικαστική έδρα της Τουρ (Tours).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1765 </b>Απρίλιος, διέκοψε τη νομική του σταδιοδρομία και κατατάχθηκε,
τον Ιούλιο, στο στρατιωτικό σύνταγμα της Φουά (Foix). Μυήθηκε στον
Τεκτονισμό τον Αύγουστο στη στοά Josué.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1768 </b>Μεταξύ του καλοκαιριού του 1765 και του χειμώνα του <b>1768</b>, έλαβε
από τον ιππότη Μπωντρύ ντε Μπαλζάκ (Baudry de Balzac) τους πρώτους
βαθμούς Coëns. Στο τέλος του 1768 έγινε δεκτός ως «Ιππότης της Ανατολής»
(Commandeur d’Orient) στο Τάγμα των Εκλεκτών Κοέν (Ordre des Élus
Coëns), από τους αδελφούς Γκραινβίλλ (Grainville) και Μπαλζάκ. Έκανε και
την –σημαντική για τη ζωή του– γνωριμία με το Μαρτινές ντε Πασκουαλλύ
(Martinès de Pasqually).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1771 </b>Εγκατέλειψε τη στρατιωτική σταδιοδρομία και έγινε γραμματέας του Μαρτινές ντε Πασκουαλλύ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1778 </b>17 Απριλίου, έλαβε το βαθμό του Réau + Croix.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1773 </b>Έφθασε στη Λυόν (Lyon) το Σεπτέμβριο, προσκεκλημένος από το Ζαν –
Μπατίστ Βιλλερμόζ (Jean-Baptist Willermoz) για να λάβει οδηγίες σχετικά
με τους Κοέν της πρωτεύουσας των Γαλατών (Gaules).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1774 </b>7 Ιανουαρίου, πρώτο μάθημα για τους Εκλεκτούς Κοέν. Το
Σεπτέμβριο ταξίδεψε στην Ιταλία (Τορίνο και Τζένοβα) μαζί με τον Αντουάν
Βιλλερμόζ (Antoine Willermoz). – Θάνατος του Μαρτινές ντε Πασκουαλλύ
στο Σαν Ντομίνγκο της Αϊτής.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1775 </b>Έκδοση του πρώτου βιβλίου του, «Περί πλανών και αληθείας» (Des erreurs et de la vérité).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1776 </b>Απρίλιος, δεύτερο μάθημα για τους Εκλεκτούς Κοέν. Τον Ιούνιο
μετέβη στο Μπορντώ (Bordeaux) στον αββά Φουρνιέ (abbé Fournié) και στη
χήρα του Μαρτινές ντε Πασκουαλλύ. Τον Ιούλιο ξεκουράστηκε στο σπίτι των
Ντυμπούρ (Dubourg) στην Τουλούζη (Toulouse).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1777 </b>Έμεινε στο Παρίσι, στο σπίτι της μαρκησίας ντε Λα Κρουά (de La Croix). Επέστρεψε για καλοκαιρινή διαμονή στους Ντυμπούρ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1778 </b>Συναντιόταν, τον Απρίλιο, με τους αδελφούς του Ναού των Κοέν
στις Βερσαλλίες (Temple Coëns de Versailles). Το τελευταίο τρίμηνο οι
αδελφοί της Λυόν, υπό την ηγεσία του Ζαν-Μπατίστ Βιλλερμόζ, δημιούργησαν
το Τάγμα των Αγαθοεργών Ιπποτών των Αγίων Τόπων (Ordre des Chevaliers
Bienfaisants de la Cité Sainte, C.B.C.S.).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1782 </b>«Φυσικός πίνακας των αντιστοιχιών μεταξύ Θεού, ανθρώπου και
σύμπαντος» (Tableau naturel des rapports qui existent entre Dieu,
l’homme et l’univers).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1784 </b>Έγινε δεκτός, στις 4 Φεβρουαρίου, στην «Εταιρία της Αρμονίας» (Société de l’ Harmonie) που ιδρύθηκε από το Μέσμερ (Mesmer).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1785 </b>Επιστρέφοντας στη Λυόν, τον Ιούλιο, έδειξε ενδιαφέρον για τις
ιδέες της κυρίας ντε Βαλλιέρ (Mme de Valli?re). Έγινε δεκτός ως μέλος
στην “Εταιρία των Μυημένων” (Soci?t? des Initi?s) και αναγνωρίστηκε ως
C.B.C.S. από το Βιλλερμόζ με το όνομα “Ιππότης του Σιδηρού Λέοντος”
(Eques a Leone Sidero ή Sidereo) και με το διακριτικό “Αυτός που έχει
εγκαταλείψει τα επίγεια” (Terrena Reliquit).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1786 </b>Έφυγε από τη Λυόν το φθινόπωρο για να μεταβεί στο Παρίσι.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1787 </b>Ταξίδεψε στο Λονδίνο από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο, στη
συνέχεια στη Ρώμη τον Οκτώβριο και μετά πέρασε μερικές ημέρες στο
Σαμπερύ (Chambéry) συντροφιά με το Ζοζέφ ντε Μαιστρ (Joseph de Maistre).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1788 </b>Την άνοιξη στο Μονμπελιάρ (Montbéliard) και τον Ιούνιο
εγκαταστάθηκε στο Στρασβούργο (Strasbourg). Συναντιόταν με τον ανιψιό
του Σβέντενμποργκ (Swedenborg) καθώς και με το Ροντόλφ Σάλτσμανν
(Rodolphe Saltzmann) και κυρίως με τη Σαρλόττ ντε Μπέκλιν (Charlotte de
Boecklin) που τον έκανε να ανακαλύψει τη σημασία του πνεύματος του
Τζάκομπ Μπέμε (Jacob Boehme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1790 </b>«Ο άνθρωπος της επιθυμίας» (L’Homme de désir). Μετά από ένα
γράμμα, στις 4 Ιουλίου, αποφάσισε να αποσυρθεί από τις τεκτονικές
δραστηριότητες.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1791 </b>Τον Ιούλιο υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το Στρασβούργο, μετά από
τρία χρόνια στην Αλσατία, για να επιστρέψει στο προσκέφαλο του πατέρα
του στην Αμπουάζ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1792 </b>«Ο νέος άνθρωπος» (Le Nouvel Homme), «Ιδού ο άνθρωπος» (Ecce Homo).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1793 </b>Θάνατος του πατέρα του στις 11 Ιανουαρίου. Παράλληλα,
υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το Παρίσι, σύμφωνα με ένα διάταγμα για τους
θεωρούμενους ως ύποπτους.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1794 </b>Σύμφωνα με ένα νέο διάταγμα που εκδόθηκε στις 27 του μήνα
Ζερμινάλ του 2ου έτους και υποχρέωνε τους ευγενείς να μην κατοικούν στην
πρωτεύουσα, αναγκάστηκε να κατοικήσει στην Αμπουάζ. Στις 27 του μήνα
Φλορεάλ, ο δήμος του εμπιστεύτηκε το έργο να συγκροτήσει ένα κατάλογο
των βιβλίων εθνικού περιεχομένου.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1795 </b>Εκλέχθηκε από τη δημόσια επιτροπή ως υποψήφιος για την École
Normale (από την οποία θα αποφοιτούσαν οι μελλοντικοί καθηγητές, σύμφωνα
με τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης) και βρέθηκε σε διαμάχη με τον
Γκαρά (Garat), έναν από τους επικεφαλής της Σχολής. – «Επιστολή σε ένα
φίλο σχετικά με τη Γαλλική Επανάσταση» (Lettre à un ami sur la
Révolution Française).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1796 </b>«Αποσαφηνίσεις για τη συνεργασία των ανθρώπων» (Éclair sur
l’association humaine). – Διατήρησε σημαντική αλληλογραφία με τον
Εκαρτσχάουζεν (Eckartshausen) και με το Γιουνγκ-Στίλλινγκ
(Jung-Stilling). Συναντήθηκε στο Παρίσι με το Χάινριχ Γιάκομπι (Heinrich
Jacobi).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1797 </b>Διέμεινε για λίγο στο Πτι-Μπουρ (Petit-Bourg) και ταξίδεψε στην επαρχία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1798 </b>Η ισπανική Ιερα Εξέταση καταδίκασε το «Περί πλανών και αληθείας».</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1799 </b>Έκδοση του «Κροκοδείλου» (Crocodile). – Στο τέλος του χρόνου
πέθανε ο Κιρχμπέργκερ (Kirchberger), φίλος με τον οποίο ο Σαιν-Μαρτέν
διατηρούσε αλληλογραφία για πολλά χρόνια.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1800 </b>«Περί του πνεύματος των πραγμάτων» (De l’esprit des choses). –
Στο τέλος του έτους εκδόθηκε η μετάφραση από το Σαιν-Μαρτέν του έργου
του Τζάκομπ Μπέμε «Αναδυόμενη αυγή» (L’Aurore naissante).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1801 </b>«Το κοιμητήριο της Αμπουάζ» (Le Cimetière de l’Amboise).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1802 </b>«Το υπούργημα του ανθρώπου – πνεύματος» (Le Ministère de
l’homme-esprit). – Συναντήθηκε με το Ρενέ ντε Σατωμπριάν (René de
Chateaubriand) και εξέδωσε το «Τρεις αρχές της θείας ουσίας» (Trois
principes de l’essence divine), μετάφραση του έργου του Τζάκομπ Μπέμε.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1803 </b>Επέστρεψε στην Αμπουάζ το καλοκαίρι και πέθανε το βράδυ της 13 Οκτωβρίου στο Ωναί (Aunay).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Συγγραφικό έργο</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1775 </b>«Περί πλανών και αληθείας» ή «Οι άνθρωποι θυμούνται τη
συμπαντική αρχή της επιστήμης» (Des erreurs et de la vérité, ou Les
hommes rappelés au principe universel de la science).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1781 </b>«Ωδή στην προέλευση και στον προορισμό του ανθρώπου» (Ode sur l’origine et la destination de l’homme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1782 </b>«Φυσικός πίνακας των αντιστοιχιών που ενώνουν το Θεό, τον
άνθρωπο και το σύμπαν» (Tableau naturel des rapports qui unissent Dieu,
l’homme et l’univers).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1785 </b>«Ομιλία για τον καλύτερο τρόπο υπενθύμισης του ορθού λόγου στα
έθνη που απελευθερώθηκαν από τις πλάνες και τις προκαταλήψεις» (Discours
sur la meilleure manière à la raison les nations livrées aux erreurs et
aux superstitions).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1798 </b>«Ο άνθρωπος της επιθυμίας» (L’homme de désir).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1791 </b>«Αποσαφήνιση της συνεργασίας των ανθρώπων» (Éclair sur l’association humaine).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1792 </b>«Ιδού ο άνθρωπος» (Ecce Homo).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1792 </b>«Ο νέος άνθρωπος» (Le Nouvel Homme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1795 </b>«Επιστολή σε ένα φίλο, ή συλλογισμοί για τη Γαλλική Επανάσταση –
συνοδευόμενοι από μια περίληψη δημόσιας ομιλίας» (Lettre à un ami, ou
considérations sur la Révolution Française; suivies du précis d’une
conférence publique).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1796 </b>«Ποιητικοί στίχοι για την προέλευση και τον προορισμό του ανθρώπου» (Stances sur l’origine et la destination de l’homme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1797 </b>«Στοχασμοί ενός παρατηρητή στην ερώτηση: Ποιοι είναι οι
καταλληλότεροι θεσμοί για να βασιστεί η ηθική ενός λαού;» (Réflexions
d’un observateur sur la question: Quelles sont les institutions les plus
propres à fonder la morale d’un people?).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1799 </b>«Δοκίμιο για τα σύμβολα και τις ιδέες» (Essai sur les signes et sur les idées).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1799 </b>«Ο κροκόδειλος» (Le Crocodile).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1799 </b>«Παραβολή του κροκοδείλου» (Recension du Crocodile).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1800 </b>«Περί του πνεύματος των πραγμάτων» (De l’esprit des choses).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1801 </b>«Το κοιμητήριο της Αμπουάζ» (Le Cimitière de l’Amboise).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1801 </b>«Αντιδικία με τον Γκαρά» (Controverse avec Garat).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1802 </b>«Το υπούργημα του ανθρώπου – πνεύματος» (Le Ministère de l’homme – esprit).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1843 </b>«Οι αριθμοί» (Les nombres).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1862 </b>«Ανέκδοτη αλληλογραφία του Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν και του
Κιρχμπέργκερ, βαρόνου του Λιέμπιστορφ» (Correspondence inédite de L.-C.
de Saint-Martin et Kirchberger, baron de Liebistorf).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1959 </b>«Πέντε ανέκδοτα κείμενα» (Cinq textes inédits).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1961 </b>«Το ιστορικό και φιλοσοφικό πορτραίτο μου» (Mon portrait historique et philosophique).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1962 </b>«Συζητήσεις με το Μ., ιππότη του Μπουφφλέρ… Συζητήσεις με το Μ.
Λε Ρου, ιατρό» (Conférences avec M. le chevalier de Boufflers…
Conférences avec M. Le Roux, docteur en médicine).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1961 </b>«Σκέψεις για τη μυθολογία» (Pensées mythologiques).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1961 </b>«Τετράδιο γλωσσών» (Cahier des langues).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1962 </b>«Διάφορα» (Varia).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1962 </b>«Αποσπάσματα από την Γκρενόμπλ» (Fragments de Grenoble).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1963 </b>– <b>1965 </b>«Σκέψεις για την Αγία Γραφή» (Pensées sur l’Écriture sainte).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1965 </b>– <b>1966 </b>«Πολιτικές σπίθες» (Étincelles politiques).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1966 </b>– <b>1968 </b>«Τετράδιο μεταφυσικής» (Cahier de métaphysique).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1968 </b>«Σημειωματάριο ενός νεαρού Εκλεκτού Κοέν» (Carnet d’un jeune Élu Cohen).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1969 </b>«Σημειώσεις για τις “Αρχές του φυσικού δικαίου” (Notes sur les “Principes du droit naturel”).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1969 </b>«Στοχασμοί για το μαγνητισμό» (Réflexions sur le magnétisme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1969 </b>«Περί της υπνοβασίας και των μαγνητικών κρίσεων» (Du somnambulisme et des crises magnétiques).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1974 </b>«Το πράσινο βιβλίο μου» (Mon livre vert).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1999 </b>«Τα μαθήματα της Λυόν στους Εκλεκτούς Κοέν» (Les leçons de Lyon aux Élus Coëns).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Μεταφράσεις έργων του Τζάκομπ Μπέμε από το Σαιν-Μαρτέν</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1800 </b>«Η αναδυόμενη αυγή ή η ρίζα της φιλοσοφίας, της αστρολογίας και
της θεολογίας» (L’Aurore naissante, ou la racine de la philosophie, de
l’astrologie et de la théologie).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1802 </b>«Περί των τριών αρχών της θείας ουσίας ή περί της αιώνιας
δημιουργικότητας χωρίς προέλευση» (Des trois principes de l’essence
divine, ou de l’éternel engendrement sans origine).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1807 </b>«40 ερωτήσεις για την προέλευση, την ουσία, το είναι, τη φύση
και την κτήση της ψυχής και για το είναι η αιωνιότητα μέσα στην
αιωνιότητα· ακολουθούμενες από την “ουσιαστική και βαθιά βάση για τα 6
θεοσοφικά σημεία”» (Quarante questions sur l’origine, l’essence, l’être
et la propriété de l’âme, et sur ce qu’elle est d’éternité en
d’éternité; suivies de La base sublime et profonde des six points
théosophiques).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>1809 </b>«Περί της τριπλής ζωής του ανθρώπου, σύμφωνα με το μυστήριο των
τριών αρχών της θείας εκδήλωσης, γραμμένο μετά από μια θεία επιφώτιση
του Τζάκομπ Μπέμε» (De la triple vie de l’homme, selon le mystère des
trois principes de la manifestation divine, écrit d’après une
elucidation divine par Jacob Böhme).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πηγή : wikipedia και <a href="http://www.mystica.gr/bios_lcdsm.htm" rel="nofollow" title="Χρονολόγιο του Louis-Claude de Saint-Martin">Mystica.gr</a></span></span></div>
</div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-54533322667078741442013-03-13T13:12:00.003+02:002013-04-04T13:45:28.680+03:00 Λάο Τσε (6ος – 4ος αι. π.Χ.)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<header class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</header><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-40" src="http://poemander.files.wordpress.com/2011/09/lao-tze.jpg?w=584" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" title="lao-tze" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Λάο Τσε</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></span><span style="font-size: large;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Λάο Τσε (κινεζικά: 老子, πινγίν: Lǎozǐ,
επίσης Lao Tzŭ, Lao Tse ή Laotze) είναι ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα
της Κινέζικης φιλοσοφίας. Σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, έζησε κατά
τον 6ο αιώνα π.Χ. Πολλοί ιστορικοί τοποθετούν τη ζωή του στον 4ο αιώνα
π.Χ. την περίοδο δηλαδή των “εκατό σχολών σκέψης” ενώ άλλοι αμφισβητούν
την ιστορική του ύπαρξη. Στον Λάο Τσε αποδίδεται η συγγραφή του
Ταοϊστικού έργου Τάο Τε Τσινγκ, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον ιδρυτή του
Ταοϊσμού. Το όνομα Λάο Τσε μπορεί να μεταφραστεί ως «Δάσκαλος Λάο» ή
«Αρχαίος Δάσκαλος».</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Λάο Τσε υποστήριζε τον τρόπο δράσης δια
μέσου της μη-δράσης «ο Λόγος του ήταν ΤΑΟ, που σημαίνει την αληθινή
φύση των πραγμάτων, που είναι από μόνη της ένας τρόπος ύπαρξης, που
είναι κινητικός και όχι στατικός»</span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Α. Crowley θεωρούσε ότι κατείχε τον
βαθμό του Magus του τάγματος του Α:.Α:. και ακόμη θεωρούσε ότι είχε
ενσαρκωθεί ως μαθητής του και είχε το όνομα Ko Hsuen.</span></span></div>
<h1 style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
Η ζωή του</span></span></h1>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του. Ο Λάο
Τσε έγινε ένα σημαίνον πρόσωπο για τον κινέζικο πολιτισμό. Σύμφωνα με το
μύθο, η μητέρα του των εγκυμονούσε για 8 ή 80 χρόνια, και όταν
γεννήθηκε είχε λευκά μαλλιά. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λάο Τσε ήταν
γηραιότερος σύγχρονος του Κονφούκιου και εργαζόταν στην αυτοκρατορική
βιβλιοθήκη της δυναστείας των Ζου. Εκεί και τον συνάντησε τυχαία ή εκ
προθέσεως ο Κονφούκιος. Σύμφωνα με την ίδια ιστορία, τους επόμενους
μήνες, οι δύο άντρες συζητούσαν περί τύπων και ευπρέπειας, βασικών
στοιχείων του Κονφουκιανισμού. Ο Λάο Τσε ερχόταν σε αντίθεση με αυτά
καθώς τα θεωρούσε πρακτικές χωρίς ουσία. Τα διδάγματα των Ταοϊστών
αναφέρουν ότι οι συζητήσεις αυτές αποδείχθηκαν πιο εποικοδομητικά για
τον Κονφούκιο, παρά το περιεχόμενο της βιβλιοθήκης.</span></span></div>
<h1 style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
Ταοϊσμός</span></span></h1>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το έργο του Λάο Τσε, Τάο Τε Τσινγκ, είναι
μια από τις σημαντικότερες πραγματείες της κινέζικης φιλοσοφίας.
Καλύπτει πολλές πτυχές της φιλοσοφίας, από την εξατομικευμένη
πνευματικότητα, μέχρι διαπροσωπικές δυναμικές και πολιτικές τεχνικές. Ο
Λάο Τσε ανέπτυξε την έννοια του “Τάο” που συχνά μεταφράζεται ως “ο
δρόμος”, και διεύρυνε τον ορισμό του σε μια αυθύπαρκτη τάξη και
κατάσταση του σύμπαντος: ”Ο δρόμος που είναι η φύση”. Υπογράμμισε τη
σημασία της “πράξης χωρίς πράξη”. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει
να στέκεται απαθής και να μην κάνει τίποτα, αλλά ότι πρέπει να αποφεύγει
τις προσβλητικές ή επιθετικές πράξεις. Ο Λάο Τσε πίστευε ότι η βία
πρέπει να αποφεύγεται όποτε είναι δυνατό, και ότι η στρατιωτική νίκη δεν
πρέπει να είναι γιορτή αλλά πένθος για την αναγκαιότητα της βίας
απέναντι σε ανθρώπινες υπάρξεις. Ο φιλοσοφικός Ταοϊσμός δίνει έμφαση σε
διάφορες έννοιες του Ντάο Ντε Τζινγκ όπως η “μη δράση” (γου γουέι), το
κενό, η απόσπαση, η δύναμη της απαλότητας (ή ευλυγισία) και του
Ζουανγκζί όπως η δεκτικότητα, ο αυθορμητισμός, ο σχετικισμός των
ανθρώπινων δρόμων στη ζωή, οι τρόποι ομιλίας και συμπεριφοράς. Ως είναι
φυσικό το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται γύρω από το ντάο -ποιο δρόμο θα
έπρεπε να ακολουθούμε και κυρίως τι είναι το ντάο, πώς μπορούμε να το
γνωρίσουμε. Η αποσπασμένη συζήτηση και η απροθυμία διαμόρφωσης κάποιου
συγκεκριμένου τρόπου έκφρασης διαμορφώνει ένα status παραδοξότητας
μάλλον παρά δογματισμού. Εξαιτίας αυτού τα ταοϊστικά κείμενα διαφέρουν
αισθητά από εκείνα του</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πηγή : wikipedia</span></span></div>
</div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-71195403106341526772013-03-13T12:51:00.001+02:002013-04-04T13:48:44.853+03:00 Δρ. Τζων Ντη (1527–1608 ή 1609)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<header class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</header><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="" class="aligncenter size-medium wp-image-45" height="400" src="http://poemander.files.wordpress.com/2011/09/trfse59z.jpg?w=313&h=478" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" title="trfse59z" width="261" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> Ο Δρ. Τζων Ντη</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Άγγλος αναγεννησιακός αλχημιστής,
μαθηματικός, αστρονόμος, αστρολόγος, φιλόσοφος και μάγος, ουαλικής και
κέλτικης καταγωγής, η ετυμολογία του επιθέτου του προέρχεται από την
λέξη «du» που στα Ουαλικά – Κελτικά σημαίνει «μαύρος – σκοτεινός». Ο Ντή
γεννήθηκε στο Tower Ward του Λονδίνου, μια συνοικία κοντά στον Πύργο
του Λονδίνου, στις 13 Ιουλίου του 1527. Ο πατέρας του ήταν έμπορος
κρασιών, και κατώτερος αυλικός του βασιλιά Ερίκου του VIII, και διέθετε
μια τέτοια οικονομική επιφάνεια, που του επέτρεψε να δώσει στο γιο του
μια υψηλή μόρφωση. Ο Ντή εισήχθη στο κολέγιο του Αγ. Ιωάννη στο
Κέιμπριτζ σε ηλικία μόλις 15 ετών (1542), όπου μελέτησε μαθηματικά,
αστρονομία Ελληνικά, Λατινικά, Λογική, Κρυπτογραφία και Ιστορία,
αποφοίτησε το 1546 λαμβάνοντας το ”Bachelor of Arts”. </span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μετά την απόκτηση
του πρώτου του πτυχίου, ταξίδεψε στη Ολλανδία όπου εκεί γνωρίστηκε με
πολλούς μελετητές της εποχής. Με την επιστροφή του στην Αγγλία, έφερε
μαζί του και τον πρώτο του αστρονομικό εξοπλισμό που κατασκευάστηκε από
τον Gerard Mercator, έναν διάσημο χαρτογράφο εκείνου του καιρού. Το έτος
1546 έλαβε το αξίωμα του καθηγητή διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας στο
Trinity College το οποίο μόλις είχε ιδρυθεί. Αλλά δυστυχώς για αυτόν θα
αναγκάσει να φύγει από την Αγγλία και πάλι εξαιτίας ενός μηχανικού
ιπτάμενου σκαθαριού που κατασκεύασε ως σκηνικό για μια θεατρική
παράσταση της Ειρήνης του Αριστοφάνη, ήταν τέτοια η ομοιότητα του με
ζωντανό που το κοινό πίστεψε ότι ήταν ένας δαίμονας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μετά την πρώτη του περιπλάνηση στην
Ευρώπη (κατά την οποία ήρθε σε επαφή με πολλά άτομα που σχετιζόντουσαν
με τον αποκρυφισμό) επέστρεψε στην Αγγλία όπου και έγινε αυλικός
αστρολόγος της Βασίλισσας Μαρίας της I, γνωστής και ως Bloody Mary,
αργότερα έγινε και της Βασίλισσας Ελισάβετ της Ι (όπου σύμφωνα με το
μύθο, δημιούργησε μια θύελλα που οδήγησε στην ήττα της επιτιθέμενης
ισπανικής αρμάδας το 1588). Στις 28 Μαΐου του 1555 ο Ντή συλλαμβάνεται
με την κατηγορία της συνωμοσίας εναντίον της βασίλισσας Μαρίας και
φυλακίσθηκε. Τον Αύγουστο του ιδίου έτους στη δίκη του οι κατηγορίες
εναντίον του ακυρώθηκαν και αφέθηκε ελεύθερος. Στην συνέχεια η Ελισάβετ
ανέβηκε στο θρόνο της Αγγλίας και ο Ντή έγινε σύμβουλος της, αλλά και
μυστικός πράκτορας στην υπηρεσία της αντικατασκοπείας του βρετανικού
θρόνου (ως μυστικός πράκτορας υπάρχουν ενδείξεις ότι είχε το κωδικό
όνομα 007).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κατόπιν, ο Ντή άρχισε πάλι να ταξιδεύει
για αρκετά έτη, σε όλη την Ευρώπη. Το 1571, ο Ντή επέστρεψε στην Αγγλία
όπου αγόρασε ένα μέγαρο στο Mortlake πάνω στον ποταμό του Τάμεση, και
εκεί δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες εσωτερισμού του
κόσμου, με μια τεράστια συλλογή από περίεργα βιβλία, χειρόγραφα και
αντικείμενα, τα περισσότερα από τα οποία καταστράφηκαν αργότερα από τον
φανατισμένο όχλο (1583) γιατί του απόδιδαν ότι είχε συναλλαγές με το
διάβολο, τελικώς το μέγαρο δημεύθηκε από τη βασίλισσα. Η συλλογή του
περιελάμβανε πάνω από 4.000 σπάνια βιβλία και 700 χειρόγραφα επιλογής,
πολλά από τα οποία βρίσκονται τώρα στο βρετανικό μουσείο. Ανάμεσα τους
ήταν πολλά σπανιότατα χειρόγραφα μεταξύ των οποίων και το Necronomicon[1]
ή Αλ-Αζιφ του Αμπντούλ Αλχαζρέντ (ή «Τρελού Άραβα»). Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ
αποδίδει στον Ντή τη μόνη μετάφραση αυτού του θρυλικού βιβλίου στα
Αγγλικά.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η εντυπωσιακή και ιδιαίτερα σημαντική
επιρροή του Ντή στην ελισαβετιανή Αγγλία έληξε το 1583, όταν άφησε τη
χώρα του για την ηπειρωτική Ευρώπη, όπου επηρέασε σημαντικά την εμφάνιση
νέων κινημάτων στην κεντρική Ευρώπη. Αυτό το δεύτερο ή Ευρωπαϊκό μισό
της πορείας του Ντή, δεν έχει ακόμη μελετηθεί συστηματικά παραμένοντας
στο επίπεδο των διαδόσεων. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ντή υπήρξε
όχι μόνο ηγήτορας ενός αλχημικού κινήματος στην Βοημία αλλά και ο
εμπνευστής ενός κινήματος θρησκευτικής μεταρρύθμισης η φύση του οποίου
δεν έχει ακόμη διερευνηθεί πλήρως.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1582 έγινε γνωριμία του Ντή με τον
Σερ. ‘Εντουαρντ Κέλλυ (το αληθινό του όνομα ήταν Εντουαρντ Τάλμποτ).O
Κέλλυ γεννήθηκε το 1555 στο Lancashire, και είχε ιρλανδική καταγωγή.
Ξεκίνησε ως μαθητευόμενος φαρμακοποιός, αργότερα παράτησε τις σπουδές
του και άρχισε την περιπλάνηση του. Αρχικά κινήθηκε προς το Worcester,
όπου γίνεται αποθηκάριος και αλχημιστής παράλληλα αποκτάει την φήμη του
ηδονιστή και του νεκρομάντη. Το 1580 εκδιώχθηκε από το Lancaster απ’
όπου και έχασε τα αυτιά του με την κατηγορία της πλαστογράφησης τίτλων.
Τότε πήγε στην Ουαλία όπου αγόρασε μια ποσότητα της θρυλικής «κόκκινης
σκόνης» η οποία μετατρέπει τα διάφορα ευτελή μέταλλα σε χρυσό, από έναν
πανδοχέα ο οποίος την είχε αποκτήσει από κάποιους τυμβωρύχους. Σε όλη
την υπόλοιπη ζωή του ο Κέλλυ προσπαθούσε να ανακαλύψει το «μυστικό της
κόκκινης σκόνης», ευελπιστώντας να την παράγει και ο ίδιος. Αυτός ήταν
και ένας από τους λόγους για τους οποίους δέχτηκε να γίνει ο
«οραματιστής» του Ντή.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Ντή, μαζί με τον Κέλλυ δημιούργησαν το
σύστημα της «Enochian Magic» (της μαγικής επαφής με μια ιεραρχία
αγγελικών όντων), ένα σύστημα μεγάλης σπουδαιότητας που επηρέασε έντονα
τα δυτικά εσωτερικά συστήματα στις μαγικές τους εργασίες (όπως το τάγμα
της Χρυσής Αυγής “Golden Dawn”). Το έργο <i>A</i><i> True</i><i> and</i><i> Faithful</i><i> Relation</i><i> of</i><i> what</i><i> passed</i><i> for</i><i> Many</i><i> Years</i><i> between</i><i> Dr</i><i>. John</i><i> Dee</i><i> and</i><i> Some</i><i> Spirits</i><i>,</i>
που δημοσιεύθηκε το 1659, ήταν η δημοσίευση των ημερολογίων Ντή κατά τη
διάρκεια των πειραμάτων του με τον Κέλλυ. Το 1589 χωρίζει με τον Κέλλυ
αφήνοντας τον στην Πράγα της -τότε- Βοημίας, στις υπηρεσίες του
Αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’ -ενός βασιλιά που ήταν αποκρυφιστής και μεγάλος
συλλέκτης μαγικών και παράξενων αντικειμένων- ο οποίος πιστεύοντας ότι ο
Κέλλυ κατέχει το «Μυστικό των Φιλοσόφων», τον φυλακίζει στην Πράγα,
ελπίζοντας ότι θα συμμετέχει στα κέρδη της Μεταστοιχείωσης. Το 1597, ο
Κέλλυ προσπαθώντας να δραπετεύσει από το Hněvín Castle στο Most, έδεσε
σεντόνια μεταξύ τους έξω από το ψηλό παράθυρο της απομόνωσής του, για να
κατέβει τον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου, αλλά καθώς κρεμόταν από εκεί,
οι κόμποl που ένωναν τα σεντόνια λύθηκαν και ο Κέλλυ έπεσε στο έδαφος
από το μεγάλο ύψος του πύργου και σκοτώθηκε.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Ντή ήταν ένας έξοχος μαθηματικός και
συνέδεσε τη μελέτη του για τον αριθμό με τους τρεις καβαλιστικούς
κόσμους του Δέντρου της Ζωής. Σε στοιχειώδες επίπεδο μελέτησε τον αριθμό
σαν τεχνολογία και εφαρμοσμένη τεχνολογία. Στον αστρικό κόσμο, η μελέτη
του αριθμού συνδέθηκε με την αστρολογία και την αλχημεία. Τέλος στο
υπεραστικό επίπεδο ο Ντή πίστευε ότι είχε ανακαλύψει το μυστικό της
εμφάνισης αγγέλων μέσω αριθμητικών υπολογισμών σύμφωνα με την
καβαλιστική παράδοση.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Ντή ήταν επίσης συγγραφέας της πρώτης αγγλικής μετάφρασης των “Στοιχείων” του Ευκλείδη[2]
και θεωρείται από πολλούς ερευνητές ως ο αληθινός υποκινητής της
κινήματος των Ροδόσταυρων (Rosicrucian). Ως αστρονόμος, κατέθεσε έργο
που έδινε τη βάση μιας σειράς σημαντικών αλλαγών προς ένα ακριβέστερο
ημερολόγιο, το Γρηγοριανό, το 1582. Επίσης υπήρξε υποστηρικτής της
ηλιοκεντρικής θεωρίας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το πιο σημαντικό του έργο είναι το <i>Μ</i><i>onas</i><i> Hieroglyphica</i>
(1564), μια πραγματεία που γράφτηκε σε δέκα τρεις ημέρες (ο Ελιφάς Λεβί
τη θεωρούσε ως το πιο σημαντικό μυστικιστικό σύγγραμμα όλων των εποχών)
και υπό το κράτος μιας πνευματικής έκστασης. Το δοκίμιο εξηγεί την
ανακάλυψή της μοναδικής ουσίας (ενότητα) που κρύβεται στον εκδηλωμένο
κόσμο της πλάνης (Maya) και εκφράζεται ιερογλυφικά ή με ένα σύμβολο. Ο
Ντή κάλεσε αυτό το ιερογλυφικό σύμβολο ”Ιερογλυφική Μονάδα”. Με αυτή
την μονάδα ο Ντή πίστευε ότι είχε ανακαλύψει τη συνταγή για ένα
συνδυασμό των καβαλιστικών, αλχημιστικών και μαθηματικών επιστημών, ο
κάτοχος της οποίας θα είχε την δυνατότητα να κινείται πάνω κάτω στην
κλίμακα της ύπαρξης, από τα κατώτατα μέχρι τα ανώτατα επίπεδα.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Ντη έγινε καθηγητής στο Κολέγιο του
Μάντσεστερ το 1596. Οι κακές φήμες συνέχιζαν και αυξάνονταν γύρω από το
όνομά του, ώσπου ο Βασιλιάς Τζέημς ο Α’, γνωστός για τους διωγμούς των
μαγισσών της εποχής, ανέβηκε στο θρόνο το 1603, και το 1605 το
Χριστιανικό Κολέγιο ανάγκασε τον Ντη να παραιτηθεί από τη θέση του
καθηγητή. Ο Ντη έπεσε σε μεγάλη δυσμένεια. Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της
ζωής του πουλώντας τους σπάνιους τόμους της βιβλιοθήκης του για ένα
γεύμα, και πέθανε πάμφτωχος το 1608 στο σπίτι του, στο «σπίτι των
θαυμάτων» όπως είχε ονομαστεί, στο Mortlake της επαρχίας Surrey ένα
προάστιο λίγο έξω από το Λονδίνο. Το 1575 είχε πεθάνει η πρώτη γυναίκα
του Ντη. Η δεύτερη γυναίκα του, η πνευματώδης και αφοσιωμένη Τζέην,
πέθανε λίγα χρόνια πριν από το θάνατο του συζύγου της. Το τελικό πλήγμα,
ωστόσο, ήρθε όταν η κόρη του Κάθριν πούλησε τα τελευταία βιβλία της
βιβλιοθήκης του, γεγονός που τον πλήγωσε υπερβολικά, έπεσε σε μελαγχολία
και πέθανε.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στο Βρετανικό Μουσείο υπάρχει ακόμη και
σήμερα μια άθραυστη κρυστάλλινη σφαίρα, την οποία ο Ντη την πήρε από ένα
μικρό παιδί που πετούσε μια μέρα έξω από το παράθυρό του, ακούγοντας
τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που του έλεγε να μη φοβηθεί και να την πάρει…</span></span></div>
<div align="center" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b><span style="text-decoration: underline;">Αναλυτικό χρονολόγιο της ζωής του Τζων Ντή</span></b></span></span></div>
<ul style="text-align: justify;">
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1527, 13 Ιούλιου γέννηση του Ντή.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1503 -1566 ο Νοστράδαμος βρίσκεται υπό την αιγίδα της Αικατερίνης των Μεδίκων.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1542 – 1546 ο Ντή σπούδασε ελληνικά, λατινικά, φιλοσοφία, γεωμετρία,
αριθμητική και την αστρονομία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1546 – Ολοκλήρωση των σπουδών στο Cambridge και λήψη του B.A.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1547 – 1550 Μελέτες και Διαλέξεις στην Ευρώπη.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1548, 24 Ιούνιου έφτασε στις Βρυξέλλες, γνωριμία και συνεργασία με Gemma Frisius και Gerardus Mercator.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1550 ο Ντή ταξίδεψε στην Αμβέρσα.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1552 ο Ντή επέστρεψε στην Αγγλία υπό την αιγίδα του κόμη Pembroke του εν συνεχεία Δούκα του Northumberland.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1552 ο Ντή τίθεται υπό την προστασία του Βασιλέα Εδουάρδου του VI.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1553 ο Ντή γίνεται αυλικός αστρολόγος της Βασίλισσας Μαρίας της I.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1555, 28 Μαΐου ο Ντή συλλαμβάνεται και φυλακίζεται για αίρεση και για μαγεία (πιο συγκεκριμένα για μαντεία ή «υπολογισμό»).</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1η Αυγούστου 1555 ο γεννιέται ο Εντουαρντ Κέλλυ.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1555 Αύγουστος ο Ντή αποφυλακίζεται.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1555 – 1587 ο Ντή γίνεται σύμβουλος στην Muscovy Company που
δημιουργείται από τον θαλασσοπόρο και εξερευνητή Sebastian Cabot με την
σύμπραξη ενός αριθμού εμπόρων του Λονδίνου. Στην εταιρεία χορηγήθηκε το
μονοπώλιο του αγγλο-ρωσικού εμπορίου και ο κύριος σκοπός της ήταν η
αναζήτηση του Βορειοανατολικού περάσματος.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1555 ο Ντή προετοίμασε τις ναυτιλιακές πληροφορίες,
συμπεριλαμβανομένων των χαρτών πλοήγησης για τα ταξίδια στη Βόρεια
Αμερική το 1576. Ακόμα εκείνος εκπαίδευσε το πλήρωμα στην γεωμετρία και
την κοσμογραφία πριν φύγουν.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">15 Ιαν, 1556 – ο Ντή παρουσιάζει τα σχέδια για μια εθνική βιβλιοθήκη
στην Βασίλισσα Μαρία – αλλά τα σχέδιο δεν λαμβάνει επίσημη υποστήριξη.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1556 ο Ντή εγκαθίσταται στο σπίτι της μητέρας του στο Mortlake στο, εκεί εγκαθιστά την προσωπική του βιβλιοθήκη.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">15η Γενάρη 1559 – Η Ελισάβετ Ι στέφεται βασίλισσα της Αγγλίας και η
επιλογή της ημερομηνίας στέψης επιλέχθηκε από ένα ωροσκόπιο που συνέταξε
για εκείνη ο Ντή.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1562 ο Ντή στην Αμβέρσα – Στην Αγγλία νομοθετείται το «Witchcraft Statute».</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1564 ο Ντή εγκαταλείπει την Αμβέρσα.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1568 ο Ντή διατυπώνει την θεωρία ότι «κάθε αντικείμενο ασκεί δύναμη σε κάθε άλλο».</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1568 δημοσιεύει και παρουσιάζει Βασίλισσα Ελισάβετ το Propaedeumata
Aphoristica έργο που ασχολείται με τα μαθηματικά, την αστρολογία και τη
μαγεία.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1575, 10 Μάρτη η Βασίλισσα Ελισάβετ επισκέπτεται τη βιβλιοθήκη του Ντή στο Mortlake.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1578 ο Ντή παντρεύεται την δεύτερη σύζυγό του, Jane Fromond 23<sup>ων</sup> ετών με την οποία θα αποχτήσουν οκτώ παιδιά.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1579 – Η μητέρα του Ντή μεταβιβάζει το σπίτι στο Mortlake στον ίδιο.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1581 – Ο Ντή και ο Εντουαρντ Κέλλυ ξεκινούν τα «μυστικά πειράματα»
τους. Ο Εντουαρντ Κέλλυ ήταν ένα εξειδικευμένο μέντιουμ που υποστήριξε
ότι είναι σε θέση να επικοινωνήσει με αγγέλους και πνεύματα ατενίζοντας
σε μια κρυστάλλινη σφαίρα.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1581 ο Ντή αρχίζει να πειραματίζεται με την Αγγελική Μαγεία.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1582, 10 Μαρτίου Ο Ντή και ο Κέλλυ αρχίζουν να λαμβάνουν το «Heptarchia Mystica».</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1582 – 20 Μαρτίου Ο Ντή και ο Κέλλυ λαμβάνουν το Ενωχικό αλφάβητο.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1583 – 29 Μαρτίου Ο Ντή και ο Κέλλυ αρχίζουν να λαμβάνουν το «Liber Logaeth»</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1583 – 8 Μαΐου Ο Ντή και ο Κέλλυ γίνονται μάρτυρες την προαναγγελίας
από τον Άγγελο Uriel του θανάτου της Βασίλισσας της Σκωτίας (αυτό
συνέβη το 1587) και του ερχομού της ισπανικής Αρμάδας (αυτό συνέβη το
1588)</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1583 – Όχλος καταστρέφει ένα μεγάλο τμήμα της βιβλιοθήκης του Ντή στο Mortlake.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1584 – Ο Ντή και ο Κέλλυ μετακινούνται στην Κρακοβία.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1586 – Ο Ντή και ο Κέλλυ μετακινούνται στην Πράγα</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1589 – Ο Ντή επιστρέφει στην Αγγλία.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1589 – Ο Κέλλυ μένει στην Πράγα και ξεκινά δημόσια αλχημικές μεταλλάξεις.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1595 Ο Ντή γίνεται καθηγητής στο Manchester College.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1597 Ο Εντουαρντ Κέλλυ πεθαίνει.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1605 Η Jane (Fromond) Dee και αρκετά από τα παιδιά τους πεθαίνουν
από πανώλη στο Μάντσεστερ. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός ο Ντή
επέστρεψε για να ζήσει στο Λονδίνο.</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">1608 Ο Τζων Ντή πεθαίνει την 21η Φεβρουαρίου του 1608.</span></span></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">[1]
Ο Ντή λέγεται ότι είχε βρει ένα αντίγραφο του Necronomicon στην Πράγα,
από τον αλχημιστή Jacob Eliezer γνωστό ως “μαύρο ραβίνο”, την εποχή που
ο Ντή ήταν προϊστάμενος του κολεγίου του Μάντσεστερ μετέφρασε το
αντίγραφό του Necronomicon στα αγγλικά. Μετά από το θάνατο του Ντή το
βιβλίο πήγε στη συλλογή του Elias Ashmole έπειτα στη βιβλιοθήκη Bodleian
στην Οξφόρδη έως ότου κλάπηκε το 1934.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">[2]
Ο Ευκλείδης από την Αλεξάνδρεια (~ 325 π.Χ. – 265 π.Χ.), Έλληνας
μαθηματικός, που δίδαξε και πέθανε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,
γνωστός ως ο “πατέρας” της γεωμετρίας.</span></span></div>
</div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-447105176683613584.post-82971058901234558512013-03-13T12:50:00.002+02:002013-04-04T13:54:21.342+03:00 Δρ. Γεράρδος Ανκώς (Παπύς) (1865-1916)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><img alt="" class="size-full wp-image-48 alignnone" height="400" src="http://poemander.files.wordpress.com/2011/09/papus.jpg?w=584" title="Papus" width="293" /></span></span></div>
<br />
<header class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Δόκτωρ Γεράρδος–Ανακλέ-Βενσάν Ανκώς
(Gérard Encausse), συνήθως γνωστός με το ψευδώνυμο του “Παπύς”, υπήρξε
εσωτεριστής, ιατροφιλόσοφος, υπνωτιστής, ιδρυτής του σύγχρονου
Μαρτινισμού και εκλαϊκευτής του αποκρυφισμού. Ο βραχύς βιος του (πέθανε
μόλις 51 ετών) δεν τον εμπόδισε να αφήσει πίσω του ένα τεράστιο
συγγραφικό (περισσότερα από εκατό έργα) αλλά και μυητικό έργο. Θεωρείται
από πολλούς ως ο κορυφαίος γάλλος εσωτεριστής του 20<sup>ου </sup>αιώνα και άξιος συνεχιστής του Ελιφά Λεβί (1810-1875).</span></span></div>
</header><div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Ο Παπύς γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1865, στην πόλη Λα
Κορούνια της Ισπανίας, από πατέρα Γάλλο (τον χημικό LouisEncausse) και
μητέρα από το Βαλλαντολίδ της Ισπανίας. Το 1869 οι γονείς του μετοίκησαν
στο Παρίσι και πιο συγκεκριμένα στην Μπυτ σε ένα λόφο της Μονμάρτης,
εκεί ο μικρός Γεράρδος έλαβε την εκπαίδευση του και πέρασε το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής του. Αφού ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του το 1885
εγγράφεται στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου του Παρισίου, απ’ όπου
αποφοίτησε το 1894 λαμβάνοντας το <i>«Doctor of Medicine»</i> με την διδακτορική του διατριβή που αφορούσε στη <i>«Φιλοσοφική Ανατομία και τις Διαιρέσεις της</i>»
(07/07/1894). Στην συνεχεία προσελήφθη ως βοηθός του ιατρού Λουύς στο
Νοσοκομείο της Σαρτιτέ και εν συνεχεία άνοιξε μια κλινική στη Rue Rodin η
οποία είχε αρκετά επιτυχημένη πορεία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ωστόσο γρήγορα διέκοψε την ιατρική
του σταδιοδρομία για να αφοσιωθεί στις ερμητικές επιστήμες. Αφορμή για
αυτήν εξαίφνης μεταστροφή του υπήρξε το παρακάτω απροσδόκητο
περιστατικό :</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>«Μια ημέραν εις το καμπαρέ του
Μαύρου Γάτου όπου εσύχναζε, μετέβη οπλισμένος με το περίστροφον διά να
φονεύση ένα γνωστόν του όστις τον είχε προσβάλη. Εστέκετο είς το
παράθυρον αναμένων την εμφάνισιν του εχθρού του. Αλλά την στιγμήν που
τον είδεν ερχόμενον και ύψωνε το περίστροφον διά να πυροβολήση ένα χέρι
του ήγγισε τον ώμον. Στρέφεται και βλέπει ένα διαφανές ον με πρόσωπον
φωτισμένον παραδόξως το οποίον του είπε:</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">- <i>Τι ετοιμάζεσαι να κάμης : Αποστολή σου δεν είναι να διαπράξης βίαν. Μη παρασύρεσαι από τον θυμόν. Συγχώρεσε τον άνθρωπον αυτόν.</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> <i>- Μα, με προσέβαλε!</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>- Ο Χριστός καθυβρίσθη και
επροπυλακίσθη. Και όχι μόνον εσυγχώρησε τους υβριστάς του και φονείς
αλλά και προσευχήθη υπέρ αυτών.</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>Ο Παπύς είχε κύψη την κεφαλήν. Αλλ’
όταν την ύψωσε πάλιν, η οπτασία είχεν εξαφανισθή. Ο Παπύς ουδέποτε
ελησμόνησε την πρώτην αυτήν συναντισίν του με το Αόρατον.»</i> (Νέστορος Χ. Λάσκαρι, Εγκυκλοπαίδεια της Ελευθέρας Τεκτονικής, σελ. 667)</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Από την εποχή εκείνη, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Παπύς (που
σημαίνει ιατρός για όλες τις περιστάσεις άμεσης βοηθείας) που λήφθηκε
από <i>«Νυχθήμερον του Απολλώνιου του Τυανέα»</i>, που αποτελεί συμπλήρωμα του έργου του Ελιφάς Λεβί: <i>«Dogme et Rituel de la Haute Magie»,</i>
καθώς και να περνά μεγάλο μέρος του χρόνου του στην Εθνική Βιβλιοθήκη
της Γαλλίας μελετώντας την Καμπαλά, το Ταρώ, τα Ροδοσταυρικά κείμενα,
τις επιστήμες της μαγείας και της αλχημείας, καθώς και τα γραπτά του
πνευματικού του δασκάλου Ελιφάς Λεβί. Παρά το γεγονός ότι ο Παπύς
διεκδικεί ως «πνευματικό δάσκαλο» του τον μυστηριώδη μάγο και θεραπευτή
Μαιτρ Φιλίπ της Λυών (1849-1905), ο πρώτος πραγματικός δάσκαλός του στις
ανώτερες πνευματικές πτυχές του αποκρυφισμού φαίνεται πως ήταν ο
μαρκήσιος Σαιντ-Υβ ντ’Αλβεΐντρ (1842–1909). Ο Σαιντ-Υβ είχε κληρονομήσει
τα έγγραφα και το αρχείο ενός από τους μεγάλους θεμελιωτές του γαλλικού
αποκρυφισμού, του Αντουάν Φαμπρ ντ’ Ολιβέ (1767-1825), και ήταν κατά
πάσα πιθανότητα ο Σαιντ-Υβ αυτός ο οποίος μεσολάβησε στον μαρκήσιο
Στάνισλας Ντε Γκαϊτά (1860-1898) προκειμένου να γνωρίσει τον Παπύς. Ο
Παπύς στο σύντομο πέρασμα του από τον επίγειο κόσμο μας συνδέθηκε και
υπήρξε μέλος, και τις περισσότερες φορές ηγετικό, των σε άνθιση τότε
εσωτερικών Κινημάτων και Ταγμάτων, όπως:</span></span></div>
<ul style="text-align: justify;">
<li>
<ul>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Αρχαίου & Αρχέγονου Τύπου (33<sup>ο</sup>), των Ανατολικών Τύπων του Μέμφις (90<sup>ο</sup>) & Μισραϊμ (96<sup>ο</sup>) (1908 από τον Theodore Reuss)</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Ο.Τ.Ο. (Χ<sup>ο</sup> για την Γαλλία, από τον Theodore Reuss),</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Ανορθωμένου Σκωτικού Τύπου, κλπ. (το 1900)</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">της Θεοσοφικής Εταιρίας (το 1887),</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">της Ερμητικής Αδελφότητας του Λούξορ (το 1885) ,</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής (το 1895 Νεόφυτος),</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Καμπαλιστικού Τάγματος του Ροδο+Σταύρου (το 1888 Μ:.Δ:.),</span></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">του Τύπου του Swedenborg (1901)</span></span></li>
</ul>
</li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1887 έγινε μέλος της Θεοσοφικής
Εταιρίας της Γαλλίας, αλλά το 1890 παραιτήθηκε, διότι δεν συμφωνούσε με
την έμφαση που έδινε η Θ.Ε. στον Ανατολίζοντα Εσωτερισμό. Το 1888, ο Ντε
Γκαϊτά με τον Ιωσηφίνο Πελατάν (1858-1918) ενώνονται με τον Παπύς και
ιδρύουν το <i>«Καμπαλιστικό Τάγμα του Ροδοσταύρου» (</i>αλλά μελή του τάγματος ήταν ο Σαιντ-Υβ και ο Όσβαλντ Βιρτ<i>), του οποίου, μ</i>ετά το θάνατο του Ντε Γκαϊτά το 1897 (από υπερβολική δόση ναρκωτικών), ο Παπύς έγινε ο τελευταίος επικεφαλής του<i>. </i>Η
συνοχή του τάγματος όμως δεν άργησε να κλονιστεί καθώς τον Νοέμβριο του
1890 ο Πελατάν διαφώνησε με τον Παπύς σχετικά με το βάρος που έδινε ο
τελευταίος στον αποκρυφισμό και την μαγεία καθώς και με το κάπως
φιλελεύθερο θρησκευτικό συγκρητισμό του ο οποίος είχε ως συνέπια να
κατατάσσει τον Χριστιανισμό ως μια μεγάλη θρησκεία ανάμεσα σε άλλες
μεγάλες θρησκείες, πράγμα που έβρισκε εντελώς αντίθετο τον Πελατάν. Έτσι
ο Πελατάν εγκατέλειψε τους Ντε Γκαϊτά και Παπύς και δημιούργησε το δικό
του αμιγώς χριστιανικό ροδοσταυρικό τάγμα το <i>Rose+Croix Catholique</i> το οποίο μετονομάστηκε σχεδόν αμέσως σε <i>Ordre of Rose+Croix of the Temple and Graal.</i> <i> </i>Το 1888 ο Παπύς και ο φίλος του Lucien Chamuel ιδρύσαν το <i>Librarie du Merveilleux </i>που ήταν μια εσωτερική βιβλιοθήκη – πολυχώρος εκδηλώσεων και την μηνιαία αποκρυφιστική ροδοσταυρική επιθεώρηση <i>L‘Initiation</i>,
η οποία εκδιδόταν έως την έναρξη του Πολέμου το 1914. Στην συνέχεια
τον Νοέμβριο του 1889 ο Παπύς ιδρύει στο Παρίσι, στην ruede La Condamine
71, μια Σχολή Ερμητικών Επιστημών, την <i>«Ανεξάρτητη Ομάδα Εσωτερικών Σπουδών» (“Groupe Indépendant d’Études Ésotériques”)</i>,
στην οποία φοίτησαν και δίδαξαν, πολλοί γνωστοί μεγάλοι εσωτεριστές και
μυημένοι διαφόρων Παραδόσεων, ακόμη κι αυτοί που αργότερα ακολούθησαν
άλλες Ατραπούς. Οι σκοποί της Ομάδας ήταν :</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Α) Η αμερόληπτη μελέτη, απαλλαγμένη από
την ακαδημαϊκή ή την δογματική εκκλησιαστική οπτική, των επιστημονικών
δεδομένων, καλλιτεχνικών αλλά και κοινωνικών, που βρίσκονται κρυμμένα
στο βάθος όλων των συμβολισμών όλων των θρησκειών και όλων των
παραδόσεων.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Β) Η επιστημονική μελέτη, ο πειραματισμός
και η παρατήρηση των αγνώστων δυνάμεων της φύσης αλλά και του ανθρώπου
(πνευματιστικά φαινόμενα, υπνωτισμός, μαγεία και θεουργία).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γ) Η συγκέντρωση όλων των διάσπαρτων στοιχείων ενόψει του ανένδοτου αγώνα ενάντια στα δόγματα του υλισμού και της αθεΐας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η Σχολή δεν είχε κόστος εγγραφής ούτε απαιτούταν κανενός είδους υλικές συνεισφορές, οι συνδρομητές λάμβαναν ένα φύλλο του <i>«Πέπλου της Ίσιδος»</i>
του εβδομαδιαίου οργάνου της Σχολής. Το Πρόγραμμα Σπουδών της Σχολής
αυτής αποτέλεσε, με παραλλαγές, την «διδακτέα ύλη» των περισσότερων
μεταγενέστερων οργανώσεων, των οποίων η ίδρυση ακολούθησε στην Ευρώπη
και στην Αμερική. Το ίδιο έτος ο Παπύς εκδίδει ένα από τα σπουδαιότερα
έργα του το <i>Ταρό των Βοημών.</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<div>
<dl>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><img alt="Το περιλαίμιο του Παπύς" height="400" src="http://www.anagennhsis.gr/images/papus_sautoir.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="346" /></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">
<dl><dd><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το περιλαίμιο του Παπύς</span></span></dd></dl>
</td></tr>
</tbody></table>
<dt style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><br /></span></dt>
<dd><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></dd></dl>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το έτος 1891 ο Παπύς προχωρεί στην επαναδραστηριοποίηση του Μαρτινισμού με την δημιουργία <i>«του Τάγματος των Ανωτέρων Αγνώστων»</i> <i>(“L’Ordre des Superieurs Inconnus”)</i> με τους τρεις βαθμούς, που είναι πιο γνωστό ως <i>«το Τάγμα των Μαρτινιστών»</i> ή <i>«το Μαρτινιστικό Τάγμα»,</i> το οποίο βασίζεται σε δύο εξαφανισμένες τεκτονικές τελετές: το τυπικό του <i>«Τάγματος των Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος»</i>
του δον Μαρτίνες ντε Πασκουάλλυ (1700-1774) και τον Αποκατεστημένο Τύπο
του Σαιν Μαρτέν του Λουί-Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν (1743 – 1803), ο οποίος
υπήρξε μαθητής του ντε Πασκουάλλυ και συνέγραφε τα έργα του με το
ψευδώνυμο <i>«Ο Άγνωστος Φιλόσοφος»</i>. ο Παπύς υποστήριξε ότι είχε
στην κατοχή του τις πρωτότυπες εργασίες του ντε Πασκουάλλυ και ότι του
είχε δοθεί η άδεια στον Τύπο του Αγίου Μαρτίνου από το φίλο του υποκόμη
Henri Delaage, ο οποίος ισχυρίζονταν ότι ο παππούς του, από την μεριά
της μητέρας του, είχε μυηθεί στο τάγμα από τον ίδιο τον Σαιν Μαρτέν,
και είχε προσπαθήσει να αναβιώσει το τάγμα κατά το έτος 1887. <i>Το Μαρτινιστικό Τάγμα </i>έμελλε
να γίνει η κυριότερη συνεισφορά του Παπύς στον δυτικό εσωτερισμό, και
μέχρι σήμερα ο κραδασμός του δεν έπαψε να δονεί τις ευαίσθητες και
ενορατικές καρδιές.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Παπύς στις 12 με 15 Μάιου του ίδιου
έτους ενεπλάκη στην περίφημη μονομαχία μεταξύ του Ντε Γκαϊτά και του
Jules Bois, ενός συγγραφέα ο οποίος είχε επιτεθεί στον Ντε Γκαϊτά με τα
γραπτά του. Ο Bois είχε εμπλακεί στον «μαγικό πόλεμο» μεταξύ του Ντε
Γκαϊτά και του Αββά Boullan. Ο Boullan ήταν ο επικεφαλής της
σχισματικής αίρεσης Oeuvre de la Miséricorde (Έργα Ελέους), μιας
αποκρυφιστικής εκκλησίας που ιδρύθηκε από τον Eugène Vintras το 1851.
Αυτός ο «μαγικός πόλεμος» περιελάμβανε και την έκδοση του
μυθιστορήματος La Bas (Απρίλιος 1891) του Joris Κ. Huysmans, ενός
μυθιστορήματος που περιέγραφε με γλαφυρό τρόπο την δράση μιας ομάδας
σατανικών μάγων. Οι χαραχτήρες της ομάδας των μάγων του μυθιστορήματος
εμμέσως συσχετιζόντουσαν με τον Ντε Γκαϊτά και τους συνεργάτες του. Η
πρώτη μονομαχία που έγινε ήταν μεταξύ του Bois και του Ντε Γκαϊτά, και
περιελάμβανε πιστόλια. Ο Bois περίμενε πως ο Ντε Γκαϊτά θα
χρησιμοποιήσει εναντίων του κάποια έντονη αρνητική μαγική επιρροή ώστε
να επηρεάσει την έκβαση της μονομαχίας, και πράγματι, το άλογό του στην
πορεία του προς τον τόπο της μονομαχίας κατελήφθη από έναν ανεξήγητο
τρόμο. Ούτε ο Ντε Γκαϊτά ούτε ο Bois τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της
μονομαχίας, αλλά αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ένα από τα όπλα (ποτέ δεν
εξακριβώθηκε πιο όπλο ήταν) υπέστη διάλειψη, και η σφαίρα ποτέ δεν
εγκατέλειψε την θαλάμη. Η δεύτερη αναμέτρηση ήταν μονομαχία με σπαθιά,
και ήταν μεταξύ του Bois και του Παπύς. Αυτή τη φορά το άλογο του Bois
κατέρρευσε δύο φορές στο δρόμο προς τον τόπο της μονομαχίας. Ο Παπύς και
ο Bois μετά το τέλος της μονομαχίας ήταν μόνο ελαφρά τραυματισμένοι,
αργότερα οι δυο άντρες έγιναν φίλοι (σε αυτό ίσως να έπαιξε κάποιον ρόλο
ο κοινός γνωστός και φίλιος τους ο Μακ Γκρέγκορ Μάδερς).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το 1893, ο Παπύς χειροτονείτε επίσκοπος της <i>l’Église Gnostique</i>
της Γαλλίας (ως Tau Vincent, Επίσκοπος της Τουλούζης) από τον Jules
Doinel (Πατριάρχης Tau Valentin II), ο οποίος είχε ιδρύσει την Εκκλησία
του ως μια προσπάθεια να αναβιώσει την θρησκευτική κίνηση των <i>Καθαρών</i>
το 1890. Το 1895 ο Doinel παραιτήθηκε της θέσεως του ως Προκαθήμενος
της Γαλλικής Γνωστικής Εκκλησίας αφήνοντας τον έλεγχο της Εκκλησίας σε
μια σύνοδο αποτελούμενη από τρεις πρώην επισκόπους του, ένας από τους
οποίους ήταν Παπύς (οι άλλοι δυο ήταν ο Jean Bricaud και ο
Louis-Sophrone Fugairon). Στις 23 Μάρτιου του ίδιου έτους, ο Παπύς
μυήθηκε στον βαθμό του Νεόφυτου της Χρυσής Αυγής στο Ahathoor Temple υπ’
αριθμ. 7 στο Παρίσι. Ο Παπύς, παρόλο που σεβόταν και αναγνώριζε το
σύστημα της Χρυσής Αυγής, δεν θέλησε ποτέ να περάσει σε ανώτερους
βαθμούς από αυτόν του Νεόφυτου, και αυτό γιατί δεν έβλεπε με καλό μάτι
την είσοδο αλλοδαπών ροδοσταυρικών κινήσεων στην Γαλλία, που ενδεχομένως
θα έπαιρναν μέλη από το <i>Καμπαλιστικο Τάγμα του Ροδο+Σταύρου και το Μαρτινιστικό Τάγμα</i>.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Παπύς ποτέ δεν έγινε ένας
«κανονικός» (της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας) Τέκτων. Αντιτάχθηκε στον
Τεκτονισμό που ακλουθούσε η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας διότι τον
θεωρούσε αθεϊστικό, σε αντίθεση με τον Εσωτερικό Χριστιανισμό της
Γνωστικής Εκκλησίας, το Καμπαλιστικό Τάγμα του<i> </i>Ροδοσταύρου και το Μαρτινιστικό<i> </i>Τάγμα.
Παρ ‘όλα αυτά, στις 24 Ιουνίου 1908 οργάνωσε μαζί με τον Τεντέρ
(Charles Detre) στο Παρίσι το Διεθνές Τεκτονικό και Πνευματικό Συνέδριο <i>«των Εσωτερικών Τεκτονικών Τύπων και του Τεκτονισμού των Ανωτέρων Βαθμών»</i>. Σε αυτό το συνέδριο έλαβε μια έγγραφη άδεια – εξουσιοδότηση από τον Theodor Reuss για τη δημιουργία ενός <i>«Υπάτου
Μεγάλου Γενικού Συμβουλίου του Ενιαίου Αρχαίου & Αρχέγονου Τύπου
για την Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας και των παρακολουθημάτων της στο
Παρίσι.” </i><i>(Supreme Grand Council General of the Unified Rites of
Ancient and Primitive Masonry for the Grand Orient of France and its
Dependencies at Paris).</i>Σε αυτό το συνέδριο πιθανότατα ο Reuss θέτει τον Παπύς επικεφαλής Χ<sup>ο</sup> του <i>Ordo Templi Orientis</i> για τη Γαλλία, και ο Παπύς με τη σειρά του βοηθά τον Reuss, στον σχηματισμό της <i>Γνωστικής Καθολικής Εκκλησίας</i> του O.T.O. <i>(Ecclesia Gnostica Catholica)</i> ως συνέχεια της <i>l’Église Gnostique</i>
της Γαλλίας της οποίας ήταν επικεφαλής (σήμερα ο Παπύς συγκαταλέγετε
στον κατάλογο με τους Άγιους της Γ.Κ.Ε.). Όταν ο John Yarker πέθανε το
1913, ο Παπύς εξελέγη ως διάδοχός του στο αξίωμα του Μεγάλου Ιεροφάντη
(Διεθνής Επικεφαλής) του <i>Αρχαίου & Αρχέγονου Τύπου του Μέμφις & Μισραϊμ</i>.</span></span></div>
<div class="wp-caption aligncenter" style="width: 307px;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><img alt="Ο Παπύς στην Ρωσία" height="400" src="http://www.anagennhsis.gr/images/bio-papus-image-6.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="278" /></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Παπύς στην Ρωσία</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="wp-caption-text">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">O Παπύς επισκέφθηκε τη Ρωσία τρεις
φορές, το 1901, 1905 και 1906, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον
τσάρο Νικόλαο ΙΙ και την τσαρίνα Αλεξάνδρα ως ιατρός και σύμβουλος σε
θέματα αποκρυφισμού. Τον Οκτώβριο του 1905, φέρεται να έκανε επίκληση
στο πνεύμα του Αλεξάνδρου ΙΙΙ, πατέρα του τσάρου Νικολάου, ο οποίος
προφήτευσε ότι ο Τσάρος θα γνωρίσει την πτώση του από τα χέρια των
επαναστατών. Ο Παπύς ενημέρωσε τον Τσάρο ότι είναι σε θέση να αποτρέψει
με μαγικά μέσα την προφητεία του Αλεξάνδρου για όσο διάστημα θα ήταν
ζωντανός (η αξίωσή του αποδείχθηκε αληθινή, ο Νικόλαος διατήρησε την
παραμονή του στον θρόνο της Ρωσίας μέχρι 141 ημέρες μετά το θάνατο του
Παπύς). Παρά το γεγονός ότι ο Παπύς φαίνεται να υπηρέτησε τον Τσάρο και
την Τσαρίνα ουσιαστικά κάνοντας χρήση σαμανικων ικανοτήτων, αργότερα
εξέφρασε, περιέργως, την έντονη ανησυχία του για την μεγάλη εξάρτηση
τους στον αποκρυφισμό, ως εργαλείο που θα τους παρείχε βοήθεια στη λήψη
αποφάσεων και απαντήσεις στης ερωτήσεις της κυβέρνησης. Κατά τη διάρκεια
της μετέπειτα αλληλογραφίας τους, τους προειδοποίησε αρκετές φορές για
την αρνητική επιρροή του Ρασπούτιν.</span></span></div>
<div class="wp-caption aligncenter" style="width: 222px;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><img alt="Ο Παπύς Αρχίατρος του Γαλλικού στρατού το 1915" height="400" src="http://www.anagennhsis.gr/images/bio-papus-image-5.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="164" /></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Αρχίατρος του Γαλλικού στρατού το 1915</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="wp-caption-text">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος
Πόλεμος το 1914, ο Παπύς εντάχθηκε στο γαλλικό στρατό ως Αρχίατρος σ’
ένα στρατιωτικό νοσοκομείο. Αφού έμεινε πολλούς μήνες στο μέτωπο ο Παπύς
έπεσε βαριά άρρωστος, από την εξάντληση της ιατρικής εργασίας του στο
μέτωπο και την συσσωρευμένη κούραση της υπερδραστηριότητας του των
τελευταίων τριάντα τριών ετών. Κατόπιν μεταφέρθηκε στα μετόπισθεν, κι
υστέρα διορίστηκε πρώτα στην Τουρ και μετά στο Παρίσι. Εκεί δυστυχώς η
παραμονή του σαν γιατρός σ’ ένα εργοστάσιο παρασκευής ασφυξιογόνων
αερίων στάθηκε γι’ αυτόν μοιραία. Στις 25 Οκτώβριου του 1916 πήγε να
επισκεφτεί το συνάδελφο και φίλο του καθηγητή Εμίλ Σερζάν, στο
νοσοκομείο της Σαριτέ, εκεί και κατέρρευσε από την φυματίωση. Έτσι ο
Παπύς πέθανε εκεί όπου πριν από είκοσι περίπου έτη είχε αρχίσει την
ιατρική του σταδιοδρομία… Σκληρή σύμπτωση!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Φ.Σ.</span></span><br />
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><img alt="O τάφος του Παπύς" height="308" src="http://www.anagennhsis.gr/images/xpapus2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="364" /></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="wp-caption aligncenter" style="width: 374px;">
<div class="wp-caption-text">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">O τάφος του Παπύς</span></span></div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<div class="wp-caption aligncenter" style="width: 374px;">
<div class="wp-caption-text">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
</div>
</div>
Φίλιππος Σάννοςhttp://www.blogger.com/profile/13511160359712496336noreply@blogger.com0